Details
Nothing to say, yet
Nothing to say, yet
Բարև սեզ, այսոր ինչպես խոստած էի բիլիս օրդինք թերանումները գաբել անթյան ժամանագի էիագան պայերում։ Նախ վերակարենք ներգան։ Ես եմ, թուն էս, ան է գամ ինք է։ Մենք ենք, թուք եք, անոնք են գամ իրենք են։ Պետք է կիտնանք, որ թերանումները ունենան թիզ և թեմք։ թիզ դնշանագ է երդագի կամ հոգնագի։ Հայերենիք երագանության մեջ, եթե պանը մեկ հադ է, կսնենք երդագի է։ Եթե մեկ է ավելի է, կսնենք հոգնագի է։ Ձարը, որինակ, մեկ հադ է, երդագի է։ Իսկ եթե ծարեր ասենք, հոգնագի գլավ։ Անով գրնան ալալ երգու, երեկ, հինգ, դաստը, հիսկուն, հազար և այդը։ թերանումները գրնան ունենալ երեկ թեմք։ Առաջին թեմք, երգրոր թեմք և երոր թեմք։ Առաջին թեմքը խոսողն է, այսինքն ես և մենք։ Երգրոր թեմքը այնանցն է, որուն հետ գխոսինք, այսինքն թուն և թուգ։ Իսկ երոր թեմքը այնանցն է, որուն մասին գխոսինք, այսինքն ան։ Եվ անոնք կամ ինք և իրենք։ Հիմա եգետ թերանումները գավենք էրագան փայերու անցյալ ժամանագին։ Այսպես, ես եղի, թուն եղիր, աներ գամ ինքեր, մենք եղինք, թուք եղիք, անոնք եղին գամ իրենք եղին։ Մի ես ե՞ք ես եղի, թուն եղիր, ավելի պապուկ պործես եք։ Ես եղի, թուն եղիր, հայերենը պապուկ լեզու է, գոշտ եվով մի կործադեք զայում։ Այագան պայի անթյալ ժամանագը ստուս ու դա անավարդ կործողությունմը, որ անթյալին ասկտազ է, հայց չէ ավարդազ։ Երեք ուրախ հեղի, հայց հետո դխուր լուրմը աստատա։ Այս նխթասության մեջ կրեսնենք վիճակմը, որ փոխվազ է։ Ուրախ մեկը գարշ, որ հիմա դխուր է։ Անոր վիճակը փոխվազ է։ Կեզմ էի կո հեղի, ուսախապ եղա։ Նոր վիճակմը աստեղ զվեցավ, որուն հետևանքով ին վիճակը պոխվեցավ։ Որբեց օրինակ, ոս կրնանք մեջպերել նաև հոբաննես շիրազին հայտնի խոսցերը։ Մենք խաղաղ էինք մեզ ներմերի բեզ, թուք հողմերի բեզ խուժեցիք վայրակ։ Եթե երբու վիճակները երբու պայով կամ երբու աստորոգիչով բներգայացնենք, բետք է անոնց մեջտելը աստորագեցցնենք։ Կոհեի հուստախապ եղա։ Մենք խաղաղ էինք, թուք հուժեցիք։ Շնորագալ եմ, որ գհետելիք վիջոներուս և տեսրագան արտականքով գգաճալերեք այս որզը։ Հետեվեցիք է չիստ, որբե չի զետեղած նոր վիջոներըց եվ բաժություններս առակ որեն հասնին տեզի։ Միշնոր անտիբում, լավ երեք, հաջողություն փոլորիթ։