Melodie Poetique Avetiq İsahakqan

Բողջույն սիրելի ռաջոն կնդիրն էր, բերգահայ եթերում մելոցի պոետիկ հաղորդաշարն է, ձես հետ է լիլիտ կարապետյանը։ Այսօր կպատմեմ Հայ բանաստեղծ, արցակագիր և հասրակական գործի ճավետիք Իսահակյանի մասին։ Իսահակյանը ծնվել է 1875 թվականի, հոգծեմբերի 39, ալիխսանգրաբոլում։ Մանկություն ու պատանեկություն նա անցել է Հազարապատ կյուղում, որն այժն կրում է բանաստեղծի ազգանումը, Իսահակյան։ Սուղոլ է եչ միածնի գևորկյան ճեմարանում։ բանտից դուր զգալուց հետո տպագրել է երկել և վերկել բանաստեղծությունների իր առաջին գիշկը։ Պատերազմից եւ մեծ եղերնից հետո Իսահակյանը արտացոլել է Հայս ժ ապա հայբ անարվեստի, աշուղական և գուսանական պոյզյայի հետ ունի է խուր արմատներ, որոնք երկարում են մինչև գրողի մանկությունը։ Իսահակյանը իր գրական գործուներության ամբողջ ընթացքում արժեվորեն եվ կարևորել է համաշխարային էպոսների դել մունըշանակությունը։ Սհաված սիրտս երկեր հյուսեց։ Երկեց ամուշ ու տխուր։ Վիշտս հալվեց, արձուն խոսեց։ Վջիտ, ինչպես ճին ճաղպյուր։ Հավքերի պես երկեր թրանց, հովերի հետ գնացին։ Արձցունքներս ծողեր դառան։ Վաղթի տոցում շողացին։ Անցան ուրեր, եկավ մահը։ Սար հողի տակ։ Քուն մտա։ Իմ արձունքով շաղաղ վարտը շվակզգեց իմ վրա։ Հովերի եկան։ Շիրմիս վրա տխուր երկեր երկե� Սաղիք է ինուրա բողբոչ։ Սարի լանջուն։ Երկնի տակ։ Ինս կդյութեր արլի խոխոչ։ Ինս կվողջուներ արեգակ։ Միշերները անս փոլուսին վարգիչն է ին երկնքեն։ Որ հեկյացներ ինձ ասեին։ Քախարդակա։ Ոսքեղ են։ գարների հետ լուսացակին եկար սարը։ Ջան ախջիք։ Ինձ կաղեցիր վերիրանգին կռցքիտ վրա գեղեցիք։ Այնտեղ շակեղ ես ապեցա երազներով երջանիք։ Սիրադը դավեց ինձ սիվաչյա։ Ի ես չորացա ախ ախջիք։ Կուզեց լինին վշտիցողեր։ Աչքերի դմեջ շող ծայն։ զուր գիշերվը անուր շողեր։ Կունչ ծամեր ադ պայքայն։ Կուզեց լինին վարդ նազելի։ Կարծքիտ վրա վարվարին։ Աշալիսի շողեր ոսկի։ Պեմքիտ վրա պայքալի։ Կուզեց լինին ծար ու ծաղիք։ Թեվ գրկում ես նինչ սպրեմ։ Կալուք սպեր։ Կուվ ինչ թրշնիք։ Առուր ասեմ։ Առուր եմ։ Ինչվոր ծանկաս կուզեց լինին։ լինիմ երկինք ու երկիր։ լինիմ սով, ժայր, արև, լուսին։ Միայն, Միայն իմ սիրիր։ Սիրտս երկինք է։ Ամեն առառատ աստղ ունի այն տեղ։ գաղ ունի այն տեղ։ Սիրտս երկինք է։ բույր կուտա ծաղգին։ Սեր կուտա կույսին։ Քյանք կուտա անկյանք չոր անապատին։ Ամայի սրտին։ Սիրտս երկինք է հովն ընկավ։ Աստվոմք լուսին ձայն տվին։ լուսնյակն ելավ։ Մովծողն ընկավ։ Հավքերն ինձի ձայն տվին։ Ես վել ելավոքի առատ զարգի սրտիս լարերին։ Սիրտս խնդաց։ Քուրծքս թնդաց։ Ես լարերը խզվեցի։ Միան սիրո լարը մնաց։ Սրտիս անհուն կորգերում։ Ու վար սիրո երկը շողած կյանքիս ամեն ծաղքերում� Վախ մեր կյանքը սևով անցավ։ Աշխարից բան չիմացանք։ Հառուս մարդիպ պուտեր են խմեն աշխարի չող սևոնից։ Մենք աշխարքլի խորդ տղերքնենք։ Մեզ պայ չկա աշխարից։ Հեղ տաղքատի հոգին դուրս գամ։ Կարից հողից հած կամ է։ բերով հածը հարստին տա։ Հառուս նիշխեր վայել է։ Հեղ տաղքատը դարը դատի։ դատար գնստի։ Այ աշխար։ Այ ինչու ես կարը թողնում կարի վրա։ Կար աշխար։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դար Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դար Աղ գլուխը սարնիմ, անքնիմ սարերը։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է լիկը դարդ։ Աղ մեր սիրտ է � այդ մայրը սերարթյոք։ Իմ բաղխտը հիշեց իր սուր կաղոտքում։ Թէց իմ վաղութվաս սերն էր կաթոգիլ։ Անումը սըկամա ու դողղաց շողթույքի։ Շատ մի ծղլի շատ մի խանդա սիրերի։ Այդ աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չուր ունի։ Վաղանցուկ են կանուճը կան սիրերի։ Կոլոր սիր ու ասերը անդվուրի։ Վաղանցուկ են կանուճը կան սիրերի։ Կոլոր սիր ու ասերը անդվուրի։ Այսի դեդի ողջը երբ համարե։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չուր ունի։ Ասժվի ուսերը ծամարե։ Դե որ ապրեսկյան կտինչու համարե։ Այսի դեդի ողջը երբ համարե։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չուր ունի։ Ասժվի ուսերը ծամարե։ Դե որ ապրեսկյան կտինչու համարե։ Աղ մի դխրի իշտ կարծի այդ ոչ ինչ։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չուր ունի։ Շատ մի հրջվի սեր մել կանցին։ Բայց ոչ ինչ կյանցներ կանցին։ Այս որ ոչ ինչ ու ոչ ինչ։ Շատ մի հրջվի սեր մել կանցին։ Բայց ոչ ինչ կյանցներ կանցին։ Այս որ ոչ ինչ ու ոչ ինչ։ լայն սիրձ եղիր ողջը երբ համար է։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չունի։ լայն սիրձ եղիր ողջը երբ համար է։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չունի։ լայն սիրձ եղիր ողջը երբ համար է։ Այս աշխարում երբ ոչ մի դամ մի չունի։ լայն սիրձ եղիր ողջը երբ ողջը երբ համար է։ Եվ ունապրետյան կրծինչուն համար է։