WUW- November 19, 2024

Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo FLASH WINDOW WIADOMOŚCI Z MIASTA I OKOLIC I DALECH W wydało 72 godziny zawiadomienia o strajku na początku tygodnia, ubiegłego tygodnia, mówiąc, że domaga się uczciwych wynagrodzeń, bezpieczniejszych warunków pracy i innych ulepszeń przez prawie rok negocjacji. To wpłynie na krajową sieć, a przetwarzanie i dostarczanie posty prawdopodobnie będzie wymagało czasu, aby wrócić do normy po zakończonym strajku. Przed terminem strajku federalnym minister pracy Steven McKinnon powiedział, że formalnie mianował dyrektora Generalnego Federal Mediation and Consolidation Services specjalnym mediatorem, który pomoże w rozmowach pomiędzy pracownikami poczty a rządem. Nasi najlepsi federalni mediatorzy nieustannie współpracują ze stronami, a teraz wysyłamy dodatkowe zasoby do stołu negocjacyjnego, tak powiedział McKinnon na swoim poście na platformie EX. A tymczasem Uniwersytet w Wyldorf stoi w obliczu wieliomilionowego deficytu budżetowego w ciągu najbliższych dwóch lat, a w stanowanym wystąpieniu dla pracowników we środy administratorzy ostrzegali, że nikt nie przyjedzie, aby uratować uniwersytety. Oczekuje się, że deficyt w roku akademickim 2024-2025 wyniesie około 10 milionów dolarów, po czym nastąpi prognozowany deficyt w wysokości 30 milionów dolarów w roku szkolnym 2025-2026. Do tych rozmów dołączył inny członek zespołu kierowniczego Uniwersytetu, prezydent Robert Godot, który powiedział, że zamrożenie czasnego w kraju, ograniczenie liczby studentów zagranicznych i rosnące koszty przyczyniły się do deficytów, klasyfikując te problemy jako pozostające poza kontrolą Uniwersytetu. Jako instytucja musimy zmierzyć się z rzeczywistością, że status quo nie może być utrzymany i musimy wspólnie ustalić, jak zrobić mniej za mniej, powiedział Godot. Wkraczamy w nową erę podobnego wyobrażenia sobie Uniwersytetu Windor, w której czekają nas bardzo trudne decyzje. Godot zauważył, że napięcia geopolityczne są czynnikiem wpływającym na liczbę studentów zagranicznych, mówiąc, że w latach 2024-2025 spadnie ona około 25% i przyczyni się do prognozowanego deficytu w wysokości 10 milionów dolarów. I chociaż liczba studentów zagranicznych spada, Godot zauważył również, że Uniwersytet ma ograniczone możliwości przyjmowania większej liczby studentów krajowych z powodu limitów finansowania od rządu prowincji, które nie przyznały im większego finansowania prowincjonalnego za przyjęcie większej liczby studentów krajowych. A na koniec o tym, że Windor Police Service stwierdzi, że potrzebuje więcej pieniędzy. Ile? Dodatkowe 8,2 miliona dolarów w kolejnym budżecie operacyjnym. To kwota, która zostanie przedstawiona na specjalnym posiedzeniu Windor Police Services Board 20 listopada, czyli jutro. Kwota ta stanowi 7,9% wzrostu budżetu operacyjnego policji w porównaniu z rokiem 2024, co daje całkowity budżet operacyjny netto służby w wysokości 111,7 miliona dolarów. Zgodnie ze szczegółami budżetu wzrost ten wynika głównie z wyższych całkowitych kosztów wynagrodzeń z obecnych 74,6 miliona dolarów do 82 milionów dolarów. W przyszłym roku najważniejsze w punktach budżetu Windor Police Service wskazuje na inicjatywy takie jak wzmocnienie zespołu pielęgniarek policji, zespołu reagowania krzyżysowego i zespołu do spraw przemocy ze strony partnera. Istnieje również plan wzmocnienia rdzenia, który obejmuje rozszerzenie patroli w centrum miasta o 12 dodatkowych zaprzysiężonych procedurze. Windor Police Service twierdzi, że stara się łagodzić wzrost kosztów dzięki strategiom redukcji nadgodzin, maksymalizacji możliwości uzyskania dotacji i stałym odytom wydajności, ale budżet operacyjny policji nadal rośnie. W 2023 roku wynosił 99 milionów dolarów, w 2024 już 103,5 miliona dolarów. A po więcej szczegółowych informacji zapraszamy Państwa na naszą stronę facebookową Whatsapp Windor. Iza, bardzo dziękujemy Ci za tę informację. No i wygląda na to, że na jaki sektor nie spojrzymy, to brakuje pieniędzy. Poczta strajkuje, bo chcą więcej. Uniwersytety nie wiadomo nasz, Uniwersytet Windor nie wiadomo jak będzie funkcjonował na przyszły rok, bo ma za mało pieniędzy. I policja potrzebuje też więcej i wydaje więcej. No a kto za to wszystko będzie płacił? Patrzymy na to wszystko ze tak zwanej budżetówki Państwa, czyli z naszych podatków. A skąd my mamy te pieniądze brać, żeby oni mogli od nas te podatki wydrzeć? Pytanie, na które chyba nikt nie ma jeszcze odpowiedzi. Nie, odpowiedzi nic nie będzie, bo jak popatrzymy na ceny jedzenia, w tym na przykład masło, gdzie ostatnio spadłam po prostu chyba już z półek tych masłowych, bo jak zobaczyłam, że masło może kosztować 15 dolarów, to po prostu przeraziłam się. Podobno lepszej jakości, ale będzie kosztowało 15 dolarów. Jeżeli chcesz kupić masło trochę z wyższej półki, a tak patrzymy na nasze masło z kraju, czyli z Polski, to zdziwisz się, bo kostka masła może kosztować również 19 dolarów. I tu mnie szczęka również opadła, bo z kostki masła za 19 dolarów to ja nie będę... Ja nie wiem, czy na kanapkę starczy, będziemy sobie chyba na nie patrzeć i myśleć o tym, że kiedyś masło kosztowało przy 50. Tak jest to, ale patrząc na to wszystko, co się dzieje, właśnie przygotowywałem się do tej wiadomości. To były po prostu pierwsze wiadomości, które rzucają się w oczy i bardzo ważne i bardzo podoba mi się to, że jest to tak dokładnie wyszczególnione. Ale problem jest taki, że Uniwersytet w Łędzor ma problemy. Dlaczego ma problemy? Bo najpierw nabraliśmy wszystkich studentów z całego świata, a teraz ich ograniczyliśmy, nie zdając sobie sprawy, że decyzja jedna pociągnie za sobą drugą, a wszystko będzie się tam założyło z kosztami. Nie możemy łatać dziurawym materiałem, bo to jest po prostu przerażające, że ściągało się tych studentów niesamowite ilości i nagle jednego dnia ucięło się tych studentów. Tak, ale widzisz, bo decyzja była podjęta parę lat temu o tym, że będzie więcej tych studentów międzynarodowych, nie biorąc pod uwagę tego, że ograniczenia mieszkaniowe nie pozwolą im na funkcjonowanie czy na przykład w takim mieście jak Łędzor, zresztą nie tylko w Łędzor. Teraz nagle jednego dnia podjęto decyzję, że tych studentów nie będzie, ale tak jak mówisz, te wszystkie decyzje budżetowe już były podjęte na x numer studentów, a w tej chwili nie są w stanie sobie z tym poradzić. I teraz nasi tutaj mają nowe pozycje, nowe pozycje pracy, no bo wiadomo, że dla obsługi takiej ilości ludzi potrzebna jest większa obsługa. No a teraz? A teraz tak, podnosimy czesne, patrzy się na to studenci z Łędzor, ze szkół średnich, które skończyły w czerwcu, wszyscy ci studenci poszli tutaj na uniwersytet, bo niestety ceny w Stanach Zjednoczonych i wszędzie tutaj są niezwykle ogromne. Nasz uniwersytet kuleje, to jest po prostu przerażające, a jeszcze kiedy się spojrzy na policję i właśnie widzę tutaj, że brakuje pieniędzy na program zapobiegania przemocy domowej. Program, o którym tak głośno jest od dwóch chyba lat, nie otwieramy takie programy, a nie mamy na to pieniędzy, więc może nie mówmy przed tym, zanim sprawdzimy nasze fakty, bo nie mieli pieniędzy na pewno dwa lata temu, nie mają pieniędzy definitywnie teraz, a już program jest w działaniu. Wiesz co, mi się wydaje, że tak jak powiedziałaś na początku, że to jest takie łatanie tych dziur, bo problem krwi idzie indziej, bo policja nie załatwi problemu przemocy domowej, czy przemocy między partnerami, czy jakiejkolwiek innej przemocy, policja jest już tylko i wyłącznie reagującym organem, a nie zapobiegującym. I tutaj jest chyba problem dużo, dużo większy, o którym często i rzadko się mówi, o którym my chcemy Państwu też powiedzieć i żebyśmy się wszyscy wspólnie zastanowili, że każdy problem wynika z czegoś. Czy to na przykład w przypadku tej przemocy między partnerami, czy to są problemy finansowe, czy to są problemy mentalne, czy to są problemy, brak wychowania w jakiejś empatii, obojętnie co by nie było. Natomiast jest to problem, który tkwi w społeczeństwie, a policja tylko reaguje. I żebyśmy tych policjantów jeszcze mieli 120, to przecież oni nie zapobiegną temu problemowi. Oczywiście, że nie zapobiegną temu problemowi i my robimy tylko, idziemy takim owczym pędem za tym, co jest modne i popularne i teraz właśnie to wszystko jest modne i policja idzie tym samym krokiem, nie patrząc na to, że nie ma na to ani pracowników, ani pieniędzy. Nie są to policjanci, których bierze się tak naprawdę z ulicy teraz już, bo po prostu nie ogląda. Właśnie dlatego, że takie instytucje nie są przygotowane na to, żeby pomóc ludziom, którzy mają problemy psychologiczne, którzy mają problemy zdrowotne, którzy mają problemy jakiekolwiek. Po prostu o tym się mówi, że to jest, a prawda jest taka, że na koniec dnia nie ma osoby, która Ci pomoże. No właśnie tak jest, bo ten system jest po prostu dziurawy, ten system nie działa, czy to system pomocy społecznej, czy system pomocy właśnie ludziom z problemami, a tak naprawdę chyba każdy z nas zaczyna mieć już problemy pewnego rodzaju mentalne, niekoniecznie może objawiające się jakąś agresją, niemniej jednak każdy z nas się martwi, martwimy się o tym, jak sobie poradzimy, jak sobie damy radę w przyszłości, czy wystarczy na wszystkie opłaty, bo życie staje się naprawdę bardzo trudne. I spójrzmy na to z tej strony Małgosiu, ja patrząc tutaj do mojej skrzynki pocztowej i dając sobie sprawę, że tej poczty ani nie ma, ani jej wysłać nie mogę, muszę się zastanawiać o tym, czy mogę wysłać kartkę na święta mojej mamie, to myślę o tym, że naprawdę jesteśmy teraz w takiej sytuacji, że wszystko się z każdej strony sypie i wali i powtarza się to, co od wieków się wszędzie mówi, że może zadbajmy o swoje podwórko, przestańmy być popularni, przestańmy iść za trendami jako miasto i robić to, co robią inne miejsca, które żyje się lepiej i skupmy się na tym, żeby pomóc swoim mieszkańcom. Bo mamy naprawdę wielkie problemy w Łędzor, ludzie naprawdę, jak się mówi po angielsku, they are struggling, czyli jest im trudno, mają problemy, martwią się, jak mówisz o to, jak będzie wyglądało jutro i z każdej strony, gdzie byś nie spojrzeli, problemy w szkołach, problemy z pracy, problemy w każdym sklepie, to jest tragiczne. Co najbardziej mnie przeraża to, że tak na koniec to za skutki tych wszystkich decyzji, kto poniesie konsekwencje, poniosą podatnicy, bo bardzo łatwo jest podjąć decyzję, że podniesiemy budżet miasta, żeby zapłacić policjantom, czy podniesiemy znowu taksy czy podatki po to, żeby zapłacić pracownikom poczty. Także to jest taki, czy rodzice będą musieli zapłacić wyższe czesne dla uczniów, czy studentów na uniwersytecie, czy w koledżu. Także tak naprawdę konsekwencje zawsze ponosimy my, ale w pierwszym momencie tak sobie usiadłam i się zastanawiam, ile w końcu tych podatków możemy oddać, bo przecież coś nam też jeszcze musi zostać. Oprócz tego, że coś nam musi jeszcze zostać, Małgosiu, to nieważne ile oddamy, to i tak będzie wystarczające, bo problemy są już tak nawarstwione, brak finansów w mieście, nie tylko w mieście, w całym kraju, że mogą zabrać nam wszystko, a i tak nie wystarczy, bo jak słyszysz między zdaniami, jak się mówi w tych wiadomościach, to częścią problemu jest to, że znowu zostały podniesione płace pracownikom w policji. Płacę się podnosi, a brakuje pieniędzy na wszystko inne, więc jeżeli wystarczająco jest pieniędzy dużo, żeby podnieść płacę pracownikom, które powinny być podniesione, bo policja zasługuje na to, żeby zarabiać dużo pieniędzy, ale musimy jakoś to wszystko podzielić, że nie możemy dać tylko pieniędzy na jeden sektor, czyli na płacę, a resztę zostawić kulejącą, gdzie my zapłacimy za to. Tak naprawdę zaczyna się taki system niemalże feudalny, kiedy my nie mamy już nic do powiedzenia w sprawie tego, ile tych podatków jesteśmy w stanie zapłacić, bo każdy sobie zdaje z tego sprawę doskonale, że podatki i płacenie jest to bardzo potrzebne i kraj potrzebuje, nie mniej jednak też musi być jakieś miejsce, moment, w którym musimy sobie powiedzieć stop, nie jesteśmy w stanie już więcej dać tych pieniędzy z naszych własnych portfeli. Ale drodzy Państwo, nagadałyśmy się strasznie z samego już początku naszej audycji, ale mam nadzieję, że te wszystkie nasze przemyślenia również w jakiś sposób trafią do Was i też zastanowimy się wspólnie nad tym, czy jest jakieś lepsze rozwiązanie, bo wydaje mi się, że politycy dostali zbyt wielkie prawo do podejmowania decyzji i w związku z tym cały kraj cierpi. Wyglądamy, Małgosiu, jak domek Dorotki, wiesz co, już nie jesteśmy w kanwach, zlatamy w tym takim zwirze, jesteśmy rzucani na każdą stronę, bo tak naprawdę szary człowiek nic nie znaczy, a rząd się bogaci, ci bielcy bogacą się, nie patrząc na tych, którzy są pod nimi. I to jest przerażające, że dzisiejszy świat pędzi tak bardzo w jedną stronę, zapominając, że tych stron jest cztery. I taka ostatnia refleksja, wydaje mi się, że to, co ja odczuwam jako podatnik, jako osoba, która pracuje tutaj, że wydaje mi się, że brakuje takiego szacunku dla naszych pieniędzy, dlatego, że te pieniądze, które są tak łatwo i szybko brane z naszych czeków, naprawdę nie trafiają tam, gdzie powinny i ja czuję się, że płacę za serwisy, których nigdy nie otrzymuję, albo przynajmniej jakość tych serwisów naprawdę ma wiele znaczenia. Ale drodzy Państwo, my już nie narzekamy, bo to narzekanie to jest tylko po to, żeby się zastanowić i taką, wysnuć pewną refleksję nad tym, jak będzie wyglądało nasze życie w przyszłości, a teraz co, zaczynamy trochę dobrą muzyką, żebyśmy się sprowadzili w dobry nastrój i zwagodzili te obyczaje. Napisy stworzone przez społeczność Amara.org Napisy stworzone przez społeczność Amara.org Napisy stworzone przez społeczność Amara.org Napisy stworzone przez społeczność Amara.org Nie bez kodery słuchałyśmy królestwa kobiet, bo dzisiaj o kobietach, a właściwie w większości o jednej kobiecie, która kojarzy nam się z taką mocą, siłą, z kimś, kto się nie poddawał i osiągnął praktycznie wszystkie wyżyny w dziedzinie, gdzie te wyżyny osiągać było bardzo trudno. Tak, dzisiaj będziemy mówić o prawdziwej królowej, królowej, która jest królową wiedzy, królową, która naprawdę dała światu coś, czego żadna inna kobieta nie dała. Dzisiaj, drodzy Państwo, będziemy mówić o Marii Skłodowskiej-Curie i trochę o niej opowiemy, bo 7 listopada minęła rocznica jej urodzin i tak pomyślałyśmy sobie, że dobrze jest wspomnieć o niej, porozmawiać, przypomnieć sobie jej historię, historię jej życia. Tak przy okazji tego, że w tym świecie nauki i w ogóle w tym świecie kobiet tak bardzo brakuje tych królowych. Ciągle tych jest ich za mało. Ciągle wydaje mi się, że w świecie, w którym żyjemy, istniejemy, my jesteśmy, ten nasz ród kobiecy jest trochę tak jakby spychany i czy nawet te ostatnie wybory w Stanach, czy wybory poprzednie też nam dają tak trochę do myślenia, że może świat nie jest gotowy na królowe kobiety. Tak mało zasiadamy na tych wysokich, wysokich stołach i stołkach. Także dzisiaj tak powspominamy trochę, porozmawiamy, pomyślimy. Tak, wrócimy do tyłu jeszcze do tych czasów, kiedy te kobiety już osiągnęły wyżyny, już wtedy przebiły głową te szklane sufity i wydaje mi się, że tak cofnęłyśmy się trochę, że tak coraz bardziej się cofamy, że mimo tego, że te kobiety są tak popularne i te kobiety są tak silne i mocne i wszędobylskie dzisiaj, to kiedy naprawdę się tak spojrzy, to tylko te kobiety, które błyszczą na okładkach magazynów mody, tylko te kobiety, które są aktorkami, girlmi, role, których no niestety nie można określić jakichś wysokich lotów, tylko te kobiety gdzieś się przebijają i zarabiają niesamowite pieniądze, a te wszystkie, które osiągają coś w dziedzinach, które są naprawdę niezwykle ważne, niezwykle potrzebne, o tych kobietach się coraz mniej mówi. Właściwie to stanęło za decyzją naszą o przygotowaniu programu dzisiaj o Marii Skłodowskiej-Curie, oczywiście rocznica listopadowa jej śmierci, urodzin przepraszam, więc te właśnie fakty stanęły za tym, że dzisiaj zdecydowałyśmy się mówić o Marii Skłodowskiej-Curie, ale kiedy się na to wszystko spojrzy, to już setki lat temu osiągnęły kobiety naprawdę wszystko, co można osiągnąć w tak ważnych dziedzinach, a my dzisiaj jakbyśmy trochę to niby czuły. Wydaje mi się, że brak tego sisterhood tak zwanego również wpływa na to, że nie potrafimy czasami, wydaje mi się, możecie się ze mną nie zgodzić, wydaje mi się, że te tak zwane shoulders, te nasze ramiona tych kobiet, które jakby zbudowały ten piedestał, on trochę się załamuje. Więc dzisiaj tak wspólnie zapraszamy Państwa do tego, żebyśmy zastanowili się nad tym i pomyśleli sobie o tym, jak budować taki silny sisterhood, tak żebyśmy my wszystkie kobiety naprawdę stanęły na tych wyżynach, wyżynach takich jakie sobie zamarzymy i o tym gdzie byśmy chciały być. Ale już wracamy do Marii Skłodowskiej-Curie, która jest naprawdę kobietą symfonią, kobietą królową, bo to i naukowiec, i podwójna nobilistka, i technik medyczny, i kierowca ambulansów na froncie pierwszej wojny światowej, i filantropka, i patriotka, i tak naprawdę ikona feminizmu, przyjaciółka Einsteina, turystka górska, skandalistka, wielbicielka psów i rowerzystka. Czy wiedzieliście o tym wszystkim Państwo? W jej życiu nikt nie był oczywisty, nawet przyczyna jej śmierci jest z publicznej świadomości inna niż to, co rzeczywiście miało miejsce. Wspaniała, niesamowita, piękna, cudowna postać, o której warto mówić, warto myśleć, warto uczyć to najmłodsze pokolenie, nasze córki, nasze wnuczki, żeby miały taki model, model kobiety silnej, model kobiety, która naprawdę potrafiła zawalczyć o swoje miejsce na ziemi, ale również potrafiła być do końca kobietą i feministką. Więc mogło się mi się zawsze kojarzyć ten bardzo popularny krążący po internecie meme, gdzie się mówi, że w świecie pełnym Kardashianek bądź Marią Skłodowską. Wspaniałe powiedzenie, tak, bardzo fajnie i żeby rzeczywiście te nasze młode dziewczyny, młode dorastające córki i wnuczki miały taki model do naśladowania, nie Kardashianki, ale właśnie takie panie i takie kobiety jak nasza cudowna Maria Skłodowska. Bo jej postać budzi do dziś naprawdę ogromne emocje, przede wszystkim z powodu tego, że Maria samodzielnie i nieugięcie torowała sobie drogę i drogę innym kobietom w nauce i w życiu publicznym, w takich dziedzinach, które naprawdę były wtedy wyłącznie zarezygrowane dla mężczyzn. I powiem Ci, że jak tak naprawdę głęboko się nad tym zastanowimy, to niewiele się zmieniło. Była to nie tylko pierwsza kobieta wyróżniona Nagrodą Nobla, ale też pierwsza kobieta we Francji, która obroniła doktora w zakresie nauk fizycznych. Pierwsza, która została profesorem Uniwersytetu Paryskiego, czyli Sorbony oraz pierwszą na świecie, która została kierowniczką katedry w Szkole Wyższej. Niestety żadnej z tych funkcji nie mogła realizować w ówczesnej Polsce. I chyba dojdzie i będzie mogła. Pewnie tak. Która wybrała do życia Francję. Tak się życie potoczyło i znowu po raz kolejny nasza wspaniała Polka, a często zapominamy o tym, że jej korzenie są polskie, że nie była francuską, a Francuzi bardzo by chcieli ją zaadaptować. To jednak Polka z krwi i kości. Maria Skłodowska-Curie znalazła się na pierwszym miejscu listy 100 najbardziej wpływowych kobiet w historii. Nie roku 2000 któregoś, czy 1000 któregoś, ale w historii sporządzonej przez brytyjski magazyn BBC History, przez księżnę Diane'ą, królową Wiktorią i Matką Boską. Niesamowite osiągnięcie i warto, warto o niej mówić i przypominać sobie. Wiemy o tym, wszyscy prawdopodobnie wiemy, że Maria Skłodowska-Curie była pierwszą osobą honorowana dwiema nagrodami Nobla w dziedzinie fizyki i chemii. Dopiero co w grudniu przypadła, bo nie tak dawno, 126. rocznica odkrycia radu i 111. rocznica odebrania przez Marię jej drugiej nagrody Nobla. Wiemy też, że drobek wielkiej badaczki obejmował teorie radioaktywności, techniki izolacji izotopów ramieniotwórczych oraz odkrycia dwóch pierwiastków polonu i radu. My też chcemy pokazać Wam Marię od takiej innej strony, może takiej gru nie znacie, bo w życiu tej wielkiej Polki nic nie było naprawdę oczywiste. Jak to się wszystko zaczęło? Maria urodziła się w 1867 roku w Warszawie, która zdawała się wówczas na terenie Królestwa Polskiego, będącą częścią Imperium Rosyjskiego i rodzice byli nauczycielami. Ukochanym psem rodziny Skłodowskich był wyrzeł Ratzet, którego kilkunastoletnia Maria własnoręcznie sportretowała i ten portret do dzisiaj można oglądać. Już taka młoda dziewczyna, dziewczynka nawet, bo to dziesięciolatka, Maria straciła matkę i siostrę, z którego stała się tak naprawdę ateistką. Ona i jej ojciec. Wstąpiła na nielegalnie działający poza doborami, tak zwany latający uniwersytet, żeby dalej studiować. Zmuszona była wyjechać za granicę i planowała to wraz ze swoją starszą siostrą Bronisławą. No i jak to życie dalej się potoczyło? Bo to było i złamane serce, i serce wyleczone, i wyjazdy. Tutaj tak króciutko opowiemy Państwu o tym, bo zanim Maria wyjechała do Paryża, trafiła tam jej siostra Bronia. Siostry miały umowę, wedle której Maria najpierw utrzymywała uczącą się na parydzkiej Sorbonie siostrę, a potem zamieniły się rolami i to Bronia finansowała parydzkie studia Marii na Sorbonie. Aby zarobić na utrzymanie siostry, Maria zatrudniła się jako gubernantka w ziemiańskiej rodzinie Żoradzkich w Szczukach pod Przesnyszem, gdzie uczyła dwie ich córki. Traf chciał, że w Szczukach Maria Wkłoska zakochała się z zajemnością synu Żoradzkich, Kazimierzu, studenciem matematyki. Planowali nawet ślub i gdyby nie ostry sprzeciw rodziców narzeczonego, którzy szukali dla Kazimierza bogatej partii, losy Marii potoczyłyby się zapewne zupełnie inaczej. No i może dobrze, że tak stanęli okoniem przeciwko temu związkowi, bo ze złamanym sercem Maria wyjechała do Paryża. Zgodnie z planem rozpoczęła naukę na Sorbonie. Uczelnię ukończyła w dwóch kierunkach, fizyce i matematyce, a następnie rozpoczęła pracę naukową, gdzie poznała o osiem lat starszego od siebie już wtedy genialnego fizyka Piera Curie. Poślubiła go w 1895 roku i był to romans wszechczasów. I popatrzcie, co Małgosiu, zawsze czytając historię Marii Skłodowskiej-Curie zastanawiam się nad tym, że jak rzeczywiście kompletnie inaczej mogłyby się potoczyć losy Marii Curie-Skłodowskiej i ich historii. A historia byłaby kompletnie inna, gdyby wyszła na tego Kazimierza w tych sztukach, moc przestępstwem i gdyby została taką kurą domową. Jedyne co by odkryła to, nie wiem, może karmę dla kur. Miejmy nadzieję, że tak by nie było, ale nie mniej jednak życie potoczyło się tak, jak się potoczyło i Maria poślubiła swojego ukochanego Piera. A podróż poślubną, drodzy Państwo, kiedy wybrali się na rowerach, przemierzyli w ten sposób okolice Olga Franz i już sama ta podróż rowerowa to były pełne kontrowersji wykonani. Bo na te czasy tej epoki, w dodatku Maria skróciła swoją sukienkę, jeździła bez kapelusza, no a to już zakrawało niemalże na skandal obyczajowy. No ale taka właśnie była Maria, ona naprawdę robiła to co chciała, tak jak chciała i to co jej naprawdę serce i dusza proponowały i ona właśnie taka była. I taki powinniśmy być i my. I my się radujemy, że właśnie taka była. Napisy stworzone przez społeczność Amara.org Transkrypcja ZSRR 2013 Transkrypcja ZSRR 2013 Transkrypcja ZSRR 2013 Transkrypcja ZSRR 2013 Drodzy Państwo, zacznijmy od tego, że chciałabym złożyć serdeczne podziękowanie i życzenia sukcesów dla Polish Canadia Professional and Business Association w Łęcu, która w piątek obchodziła 29. rocznicę istnienia i uhonorowali ten dzień wspaniałą kolacją, gdzie było bardzo wielu zaproszonych gości. Także nasze serdeczne podziękowanie, jak również życzenia sukcesów i wspaniałej pracy dla prezydenta tej organizacji, pana Jerzego Baryckiego, jak również dla całego zespołu tutaj od nas. Przesyłamy Wam życzenia i tego, żebyście dalej pracowali tak jak do tej pory. A teraz przechodzimy do wiadomości o tym, że bardzo ciekawe wiadomości. Mam nadzieję, że się Państwu spodobają. Coś, co tak trochę w naszym dzisiejszym programie wybrzmi całkiem ciekawie, bo powiemy Państwu o Michale Wylembowskim, 22-letnim polskim uczonym, który zdobył rolę lidera na Uniwersytecie Yale, zbierając wpływ na badania nad energią, bezpieczeństwem i saincjami technologicznymi. Jego osiągnięcia odzwierciedlają zarówno akademicki geniusz, jak i zaangażowanie na rzecz globalnych zmian. W wieku zaledwie 22 lat ten młody polski uczony zdobył stanowisko dyrektora Yale Cell Institute, gdzie w ośrodku badawczym na Uniwersytecie w Stanach Zjednoczonych. Jego droga do sukcesu zaczęła się od debitnych osiągnięć naukowych. Zdobył maksymalne wyniki w ośmiu egzaminach maturalnych w Polsce. Uzyskał maksymalną liczbę 45 punktów na międzynarodowej maturze. Opanował pięć języków obcych, w tym angielski, francuski, niemiecki, rosyjski i ukraiński. Jako stypendysta światowy na Uniwersytecie Pensylwanii znalazł się wśród 15 najlepszych studentów na świecie, pokazując swoją intelektualną głębiej, ale również i determinację. Zwalczanie sankcji technologicznej i bezpieczeństwa energetyczne. Obecnie na Uniwersytecie Yale Gramskowski koncentruje swoje badania na sankcjach technologicznych i wpływie, zwłaszcza w kontekście gospodarki europejskiej. Niedawno współtworzył listę wstydu zachodnich firm nadal działających w Rosji, podkreślając potrzebę odpowiedzialności w praktykach korporacyjnych. Jego interdyscyplinarne badania obejmują energetykę bezpieczeństwa, sztuczną inteligencję, co ukazuje jego zdolność do podejmowania skomplikowanych problemów globalnych. Według Macieja Kawęckiego, polskiego eksperta do spraw innowacji, Michał jest jednym z najsilniejszych młodych umysłów, z którym miał do czynienia. Unikalna wiedza Weremkowskiego w zakresie współczesnych wyzwań czyni go obiecującym młodym liderem na globalnej scenie akademickiej. Jesteśmy bardzo dumni z Michała. A teraz o tym, że Ontario weźmie internet od Muska. Prowincja Ontario podpisała umowę o wartości 100 milionów dolarów na korzystanie z systemu satelitarnego Starlink należącego do Elona Muska. Będzie on dostawcą szybkiego internetu dla mieszkańców odległych obszarów miejskich w północnej części Ontario. Nowy program o nazwie OnSat, oznacza Ontario Satellite, zapewni dostęp do systemu internetowego Starlink Space X w 15 tysiącach lokalizacji, zapowiedziałem minister infrastruktury Kinga Surma. System zostanie uruchomiony w czerwcu przyszłego roku, a rejestracja rozpocznie się wiosną. Prowincja pokrywa koszty sprzętu i instalacji, ale nie miesięczne opłaty. A teraz o tym, co robić, gdzie pójść i jak się dobrze zabawić. Nie wiem, czy Państwo wiecie, ale Kanadyjski Muzeum Lotnictwa w Windsor jest otwarte w sezonie jesienno-zimowym w godzinach, tak jak następuje. Czwartki, piątki i soboty od 10 do 15, zamknięte w poniedziałek, wtorek, środę i niedzielę. Muzeum mieści się przy ulicy 2600 Airport Road i oferuje wyjątkowe atrakcje, takie jak odrestaurowane samoloty oraz takie bardzo interaktywne wystawy. To doskonałe miejsce dla rodzin, pasjonatów lotnictwa i osób szukających ciekawej weekendowej rozrywki. Bardzo serdecznie do Was zapraszamy. Oczywiście na stronie internetowej znajdziecie więcej informacji na ten temat. Zapraszamy również Państwa do Will's Tech Manor z Holiday Tours, które odbędą się w grudniu tego roku. Daty i godziny już mówię. Środy, będą to środy 4, 11 i 18 grudnia od 18 do 20, również niedzielę 1, 8, 5, 22, 29 grudnia od 13 do 16. Ceny biletów dla dorosłych po 6, 50, studenci po 5, 50, a dzieci po 3 dolary. Rezerwacje nie są wymagane, bilety można kupić na miejscu w Coach House, który jest również częścią tegoż Will's Tech Manor i oczywiście można zapłacić jak zawsze kartą kredytową czy też gotówką. Zapraszamy Państwa bardzo serdecznie. I nie możemy zapomnieć o tym, że organizowany jak co roku tzw. Breakfast with Santa w 2024 roku już zbiera zapisy, bo ta świąteczna magia czeka dzieci nie tylko w Will's Tech Manor, ale również w innych miejscach. Dzisiaj powiemy Państwu o tym miejscu, bo Breakfast with Santa odbędzie się w grudniowej niedzielę i znowu 1, 8, 15, 22 grudnia. Jedna sesja dziennie o godzinie 10 rano. W programie będzie śniadaniowy bufet, spotkanie z Mikołajem, zdjęcie, no i oczywiście krótka wycieczka po głównym piętrze Will's Tech Manor. Bardzo serdecznie Państwa zapraszamy, a jak nie macie ochoty na spotkanie z Mikołajem, to możecie się wybrać również na ciekawe koncerty organizowane przez Windsor Symphony Orchestra, które ma bardzo duży i ciekawy program na ten sezon. Zaczyna się od The Broadway Bunch poprzez takie muzykale jak Wicked czy Little Mermaid. Po więcej informacji oczywiście jak zawsze zapraszamy na naszą stronę internetową lub też na stronę internetową Windsor Symphony Orchestra, gdzie znajdziecie wszystkie dane dotyczące tych wyjątkowych koncertów. Zapraszamy bardzo serdecznie, jak zawsze na naszej stronie internetowej znajdziecie więcej informacji, a na Facebooku jak zwykle łatwo i dostępnie wszystkie te informacje będą również dla Was przekazane. Dziękujemy bardzo za wiadomości. Powiem Ci, ja zawsze kiedy słyszę Ciebie mówiąc o Will's Tech Manor, to mnie to bardzo cieszy, bo to jest jedno z moich ulubionych miejsc w Windsor. To jest takie miejsce, trochę niepasujące do tego miasta, wydawać by się mogło, takiego robotniczego, ale bardzo urokliwe. I ta wizyta właśnie w okresie świąt, kiedy ta Will's Tech Manor jest tak przepięknie udekorowana, kiedy czuje się tą atmosferę, kiedy pachnie takimi świętami sprzed lat, takimi tradycyjnymi, pięknymi świętami, jest naprawdę to wyjątkowym miejscem. No i powiem Ci, wrócę jeszcze na chwilę do tego chłopaka, o którym mówiłaś, o tym wyjątkowym młodym Michale, którego osiągnięcia są ponad ludzkie możliwości. W kilku dwudziestu dwóch latach. Tak, naprawdę. Co on potrafi zrobić, jak będzie miał sześćdziesiąt? Dziękujemy Maciejowi Kaleckiemu, który ciągle odkrywa takich młodych Polaków, bo ja ciągle czytam na jego stronie właśnie o takich niesamowitych ludziach, ale powiem Ci właśnie to, co zauważyłam, to spośród wszystkich osób, które wyciągną na ten piedestał, jest chyba może trzy czy cztery kobiety, ciągle jest o tych młodych, osiągających wszystko mężczyznach i nie wiem, czy to jest zbieg okoliczności, czy naprawdę kobiety tak mało osiągają nadal. Wiesz co, pewnie, myślę, że to jest tak naprawdę taki zespół zbiorowy różnych okoliczności, bo ciągle kobieta ma tą rolę taką przypisaną bycia mamą, bycia córką, bycia tak trochę w cieniu tego mężczyzny. Dziwne to ciągle, ale wydaje mi się, że ciągle ten nasz świat nie dorasta do tego, żeby zaakceptować kobiety jako liderów, jako silne osobowości, jako osoby, które są w stanie pokonać te wszystkie, tak jak już wspomniałam wcześniej, szklane sufity i ciągle wydaje mi się, że ten sufit zamiast być coraz cieńszy, to on jest coraz grubszy i coraz niższy. Więc wydaje mi się, że w tych cieniu tych wspaniałych mężczyzn my kobiety znowu jak gdyby zapadamy trochę w taką drzemkę i nie możemy się czasami odnaleźć. Tak bardzo by się chciało słyszeć, że to właśnie kobiety, które osiągają tak olbrzymie sukcesy, bo na pewno jesteśmy w stanie zrobić dokładnie to samo co mężczyźni. Ale wydaje mi się też, że może nasza fizjonomia, nasza rola do spełnienia jako matek tutaj też pełni rolę, która może czasami nas ogranicza. Pytanie, na które nie mam odpowiedzi rzecz jasna, ale na pewno takie pytania się robią. Ale jedno jest pewne. Jesteśmy silne, mamy siłę, no i o tej sile posłuchamy piosenki. Zanim powiesz jej, że to był ostatni raz, zanim dzień poszedł z srebrnego braka noca, rozkołysz, rozkołysz, rozkołysz. Zanim zabierz jej ostatni kolor męski, zanim nie ma sile zamknie oczy i gniewi, zabierz jej, zabierz jej, zabierz jej. Już ona ma siłę, nie wiesz jak, niech to będzie spadać, już to będzie spadać. Już ona ma siłę, niech to będzie spadać, już to będzie spadać. Zanim zrozumiesz, jak bardzo kochałeś ją, zanim powiedziesz kupić czerwone miło, ona zapomni, zapomni, że już każdy rok. Zanim będziesz próbował kupić ją za słowa, zobaczysz jak na drugim brzegu ślepi. Spokojnie, spokojnie, spokojnie. Już ona ma siłę, nie wiesz jak, niech to będzie spadać, już to będzie spadać. Ona ma siłę, nie wiesz jak, niech to będzie spadać, już to będzie spadać. Ona ma siłę, nawet nie wiesz jak wielką i taką siłę, siłę przebicia przede wszystkim i nonkonformizmu, czyli nie poddawania się wszystkim tym schematom i stereotypom dotyczącym kobiet. Właśnie taką osobą była Maria Skłodowska-Curie. I taka kolejna ekstrawagancja, która może Państwa zainteresować, to to, że Państwo Curie w 1899 roku wspięli się na najwyższy szczyt polskich targ, na Rysy. Był to nie rada wyczyn w tamtych czasach, kiedy te tarczańskie szlaki jeszcze tak naprawdę nie istniały, kobiety musiały nosić długie sukni, kapelusze, także to było takie wydarzenie, które też bardzo potrząsnęło światem. Ale wróćmy jednak do roku 1898, który to Maria wspomina później jako jeden z najlepszych lat, czyli najlepszego roku w jej życiu. A dlaczego tak było? Ten cudowny rok 1898 to tak naprawdę rok, którego odkrycia były pokrzywzone miesiącami wyrobniczej pracy przy analizie minerału o nazwie blenda uranowa, tak zwana słuka uranowa lub blenda słolista, będącego odpadem produkcyjnym w kopalni uranu. Kiedy państwo ukraińskie sprowadzają ją z czeskiego Jachmenowa do Francji, wszyscy wokół słuchają się z czoła. Dlaczego to robią? Maria i Pierre będą w nim poszukiwać śladów promieniowania odkrytego dwa lata wcześniej przez Henryka Basketa. Maria jako pierwsza nazywa to zjawisko promieniotwórczością. Maria osobiście przerzuca łopatą tonę blendy uranowej, podgrzewa ją na palnikach w wielkich kadziach wieszając długim prętem. Owiewana toksycznymi operami bada, dlaczego ta substancja wykazuje wyższe promieniowanie niż sam uran, ponieważ tak już przebadany wcześniej, a mimo, że wcześniej usunięto z niego uran. Pierre przyłącza się do pracy, do badań. Maria i małżonkowie wspólnie opracowują metodę wskaźników promieniotwórczych. Do określenia poziomu promieniowania wykorzystują elektromat skonstruowany przez Piera i jego brata Jacka. Też się już niemal nie jedząc, nie śpiąc, jej córka Irena ma wówczas tylko roczek, Maria ustala, że blenda uranowa zawiera inny niż uran pierwiastek promieniotwórczy, który nazywa polonem. Małżonkowie ogłaszają to odkrycie 18 lipca właśnie 1898 roku. I ten cudowny rok przynosi jeszcze jedną niespodziankę. Badając kolejną próbkę blendy uranowej, Maria i Pierre odkrywają substancję, której promieniotwórczość jest 900 razy większa od promieniotwórczości uranu. To jest właśnie rad, którego 126. rocznicę odkrycia obchodziliśmy w grudniu. Będziemy obchodzić w grudniu 2021 roku. Także ten rok był taki bardzo, bardzo istotny i ważny dla odkryć Marii Skłodowskiej-Curie. Maria sama jest radości i spodniecenia. Możemy powiedzieć, że jest rada. Postanowa wizerować obo nowe odkryte pierwiastki, przez następne 4 lata ciężkiej fizycznej pracy przetwarza aż 8 ton blendy uranowej. Stara się odróżnić rad od baru, co jest bardzo trudne, bo oba pierwiastki mają bardzo podobne właściwości chemiczne. W roku 1902 ogłasza, że wreszcie udało jej się uzyskać kilka okruszków radu. Ostatecznie okazuje się, że w jednej tonie blendy znajduje się około 1,4 grama radu i tylko 0,1 miligrama polonu. Jest więc to pierwiastek niezwykle rzadki. Cała ta praca odbywa się w opuszczonym prosektorium przy ulicy Mon 42 w Paryżu, przedszkołconym przez urządków Curie we Wrocławiu. Tak Maria pisała o tym miejscu. Była to podbawiona wszelkich sprzętów szopa z desek, o cementowej podłodze i o szklanym dachu, czyli ze szklanym sufitem, przez którymi miejscami przeciegał deszcz. Całe wyposażenie składało się ze zniszczonych drewnianych stołów, żelaznego pieca dającego bardzo nieustateczne ciepło i tablicy, na której Pierre chętnie pisał i rysował. Nie było tam wyciągu do robót, przy których wydzielają się szkodliwe gazy. Trzeba było zatem wykonywać takie prace na podwórzu, gdy pogoda nam to pozwalała. Podczas deszczu musieliśmy ją prowadzić w szopie przy otwartych drzwiach. Oto w tej nędznej, starej szopie przeżyliśmy najlepsze, najciekawsze nasze lata, poświęcając całe dnie zamierzonemu dziełu. Często też musiałam w niej przyrządzać posiłek, ażeby nie przerwać jakiegoś ważnego doświadczenia. A niekiedy wypadało mi spędzać cały dzień na mieszaniu gotującej się masy ciężkim prętem żelaznym, prawie tak wielkim jak ja sama. Zdarzało się, że byłam przed naprawdę przemęczona, kiedy indziej znowu robota polegała na niezmiernie drabiazgowej i delikatnej krystalizacji, fascynującej w celu stężenia roztworów radu. Tak własnymi słowami Maria mówiła o tej ciężkiej, mozolnej, jak się później okaże, bardzo niebezpiecznej dla jej zdrowia, a ostatecznie życia pracy. Niesamowite jest to, kiedy się czyta te wspomnienia o tym, jak mozolna i trudna praca. Ile trzeba mieć determinacji, ile trzeba mieć siły w sobie, żeby się nie poddać, przypracując w tak trudnych warunkach. I tak naprawdę nie wiedząc jakie będą efekty tej pracy, ale ona jak gdyby czuła w swoim tym celnym zestawie, że te efekty jej pracy końcowej przyniosą zmiany w całym świecie. I chyba to dodawało jej tej energii i siły do tego, żeby pracować w tak trudnych, trudnych warunkach. Wiesz, tak sobie myślę o tym, że te wszystkie garażowe różnego rodzaju wydarzenia, czy garażowe odkrycia niczym się nie różnią od tego, co robiła ona. Tak naprawdę wszystko rozpoczyna się chyba od tej determinacji, chęci działania, pomysłu i wiary w to, że się uda. Przede wszystkim wiary w siebie i w to, co się robi, że jest słuszne i że jest potrzebne i zmieni świat. I tak się dzieje właśnie z odkryciami Marii Skłodowskiej-Curiej. Tego nas uczy historia i tego nas uczą Nagrody Nobla. A te Nagrody Nobla przyszły w 1903 roku. Przychodzi dominacja do Nagrody Nobla z fizyki za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawisko promieniowo-słodkości. Nominację otrzymuje Pierre Curie and Henry Becquerel. O udziale Marii w tych badaniach Francuzka Akademia Nauk na liście do Komitetu Noblowskiego nawet nie wspomina. Gdyby Pierre ostro nie upomniał się o uznaniu zasługi Marii, zostałaby pominięta przy wręczeniu nagrody. No i czy jesteśmy zdziwieni? No zapewne nie. To jak bardzo na nią zasługiwała udowodniona w 1911 roku, kiedy uzyskała Nagrodę Nobla z chemii za odkrycie polonu i radu. Wydzielanie pystego radu i badanie właściwości chemicznej w pierwiastku promieniow-słodczych to właśnie doprowadziło do tego, że należy do brona jedynie czterech osób, które otrzymały Nagrodę Nobla więcej niż raz. Niesamowite odkrycie. Tu warto dodać, że również starsza córka państwa Curie, Irene, została nobilistką. Irene otrzymała Nagrodę Nobla w 1935 roku z mężem Fryderykiem Joliot, za którego odkrycia zjawiska sztuczne promieniowo-twórczości. Nobilistką był również Henry Labius, mąż drugiej córki państwa Curie. Irene otrzymała połowę Nagrody Nobla, pokojową Nagrodę Nobla, jako przewodniczący UNICEF-u. Także rodzina cała pełna nobilistów i nagród. I musimy zdawać sobie z tego sprawę, że do dzisiaj przodkowie Marii Szkółowskiej, którzy chodzą po tej ziemi francuskiej, czy nawet czasami polskiej, i wszyscy osiągnęli niesamowite wyżyny, jakie można tylko osiągnąć w każdej dziedzinie życia. Pokojowe Nagrody Nobla i Nagrody Nobla naukowe. Niesamowita duma z tego, że mamy taką kobietę w naszym życiu, w naszej historii. I to właściwie moim zdaniem, kiedy mówimy o bohaterach obojga narodów, bo tak się mówi o Kościuszce i o Puławskim, Maria Skłodowska-Curie jest bohaterką obojga narodów. Bo i Francji, i Polski równocześnie. To jest niesamowite dokonanie. I smutno, patrząc na to, że nasze kobiety dzisiaj dokonują osiągnąć jako modelki Playboya, czy jako modelki Victory Secret, gdzie tak naprawdę promieniują tylko urodą. Chociaż często są niezwykle mądrymi kobietami. Ale jednak warto, tak jak Maria Skłodowska-Curie, jeździć rowerem w podciętej sukience, wspinać się na góry, na których jeszcze nie ma szlaku, i mieszać z tym metalowym pętem, już dzisiaj może przysłowiowym, żeby odkryć to, co później zadziwi i uraduje cały świat. Pięknie powiedziane, Iza. I mam nadzieję, że właśnie tym sposobem zastanowimy się wspólnie i wprowadzimy Was w taki nastrój tego, żeby te nasze kobiety, te nasze młode kobietki, te nasze młode dziewczynki, dziewczyny, nastolatki, jak najbardziej dodawać im skrzydeł, dodawać im wiatru i dodawać im naprawdę tej energii, która jest tak bardzo potrzebna i przede wszystkim wiary w siebie. W to, że jeżeli mają jakiś cel, jeżeli mają naprawdę chęci do poznawania czegoś, to my mamy, matki, babcie, prababcie, dajmy im tę moc, dajmy im to przyzwolenie, żeby właśnie tkwiły w tym swoim pomyśle i w tym, co chcą robić. Nie mówmy im, co mają robić. Czasami właśnie ta dziecięca czy ta młodzieńcza intuicja jest tak bardzo silna, a naszym zadaniem jest podgrzewanie tej intuicji, jak tego właśnie kotła, który podgrzewała Maria, po to, żeby znaleźć w sobie tę przyszłość i to, co może zmienić ludzkość, co może zmienić ich życie i żeby żyły swoim własnym życiem, takim, jakie sobie wymarzyły. My często mamy jakiś schemat, który chcemy te nasze córki w ten schemat włożyć, a może naszym zadaniem jest coś zupełnie innego. I nad tym dzisiaj przy dobrej muzyce postanowimy może to trochę zmienić, a przede wszystkim posłuchać dobrej muzyki i pomyśleć, przynajmniej przez chwilę. Napisy stworzone przez społeczność Amara.org