Aflevering 2: Wachten op antwoord

The transcription is a conversation about effective communication techniques in a professional setting. The speaker emphasizes the importance of asking open-ended questions, listening actively, and giving the other person space and time to express themselves. They also discuss the need to focus on the other person's perspective and avoid jumping to solutions too quickly. The speaker advises against rushing through conversations and encourages the use of silence and shorter questions to create a more comfortable and productive dialogue. Oké. Nou, hallo. U wilde bespreken, begreep ik. Hallo, Dag Jenny. Ja, dank je dat je even de tijd maakt. Ik wou je inderdaad eventjes bespreken. In eerste plaats, ik hoop dat alles goed is met jou. Want het is eigenlijk zo, ja, ik heb van de medewerkers toch wat... Oké, ik doe meteen even een time-out. Ik ga de hele tijd time-outen. Dus ik begin meteen. Nou, ik hoop dat alles goed is met jou. En dan ga je. Ja, maar normaal gesproken vraag ik altijd al direct te zien hoe het is met jou. Je vraagt het wel, maar je hoeft het antwoord niet te weten, begrijp ik. Ja, ja, ik heb niet zoveel tijd. Normaal wacht ik altijd, maar ja, tien minuten, dat is heel kort. Dus hoeveel zin heeft het dan om die vraag te stellen als je... Welke boodschap geef je af als je een vraag stelt en je wacht op het antwoord? Ja, dat straks, ja. Oké. Eigenlijk geven mijn klanten geen antwoord, hè. Welke boodschap geef je af als je een vraag stelt, maar je wacht niet op het antwoord? Welke boodschap geef je af? Dat weet je niet zeker natuurlijk, maar het zou bijvoorbeeld iets kunnen zijn als... Dit interesseert me eigenlijk niet. Ik heb geen tijd voor je. Ik wil alleen mijn eigen boodschappen ergens doorheen rammen. Het zouden allemaal boodschappen kunnen zijn. In ieder geval geef je niet de boodschap af. Het interesseert me echt hoe het met je gaat. Kijk, je kunt niet zeggen, normaal gesproken zou ik dit allemaal doen. Ik zou er een uur de tijd voor nemen en nu doe ik het allemaal nog steeds, maar in tien minuten. Ja. Dat kan niet. Dat kan niet. Dus ieder rollenspel heeft datzelfde enorme euvel dat je een gesprek waar je normaal gesproken een uur over zou doen. Dan heb je maar tien minuten tijd voor. Dus dat betekent in je voorbereiding dat je heel goed moet kijken van, wat wil ik? Dus waarom vraag je aan haar, hoe is het met je? Waarom zijn het vragen? Omdat dat meestal, als ik dat vraag aan de mensen, dan komt er dikwijls al iets uit. Of meestal is het ook alles goed en dan zeg ik, ja, want er zijn toch wat geruchten. Of soms komt er ook, het is juist als je voelt dat er bij iemand, er is iets schaande blijkbaar met die dame, want haar motivatie zit niet goed, dat is duidelijk. Of er is iets anders aan de hand dat we niet weten, misschien iets privé, waardoor ze niet gemotiveerd is. En als je dat dan vraagt, dan komt er al wel wat uit. Maar natuurlijk, ja, daarmee eigenlijk. Maar ja, ik heb niet veel tijd nu, want dan gaan ze misschien beginnen vertellen. Je bent wel een babbelaar, hè? Dat is wel iets wat je in je rollenspel ook moet kijken van, doe veel minder tekst. Een goede reden om aan iemand te vragen hoe het met hem of haar is, is om iemand de gelegenheid te geven om iets over zichzelf te vertellen en om je belangstelling voor die ander uit te drukken. Voilà, klopt. Het is niet zo'n goede manier om iets boven tafel te krijgen wat jij al weet. Namelijk, je bent niet zo, er is feedback over haar gekomen, die is niet zo positief. Ja. Dus om het de ander dan te laten zeggen, wordt over het algemeen gezien als een hang-yourself methode. Iedere acteur ziet dat van kilometers afstand aankomen. Dus ja, als je echt belangstelling wilt tonen, maar als er een hete aardappel op tafel moet, dan moet je dat zelf doen. Zeker als leidinggevende. Dan wordt echt van jou de persoonlijke kracht verwacht, dat je zelf ook op tafel durft te leggen van, hé, ik heb een aantal dingen over jou gehoord, die zijn niet zo positief. Want als je gaat zeggen, hé, hoe gaat het met je? De acteur weet allang dat je iets moet gaan zeggen wat niet zo positief is. En die acteur gaat er echt niet aan meewerken. Aan zijn eigen stroop. Dus de acteur zegt, nou goed, dat gaat zeker goed. O ja, en maar met je collega's, wat gaat er met je collega's ook goed? Nou hoor, dat is prima. En jij krijgt het moeilijker en moeilijker. Ja. Weet je wel, het lijken allemaal van die vriendelijke vragen, maar dan ineens komt er een aap uit de mouw en dan krijg ik het voor m'n kiezen. Nou, het is raar dat jij vindt dat het allemaal goed gaat, want ja, ik heb wel wat negatiefs over jou gehoord. Dat krijg je dan. Ja? Ja, ja, ja, tuurlijk. En dan heb je eigenlijk een vertrouwensbreuk gecreëerd. Ja. Dus best gewoon niet zeggen in betrouwenspel. Kijk, dit is natuurlijk het moeilijke, hè. Best gewoon niet zeggen, zegt mijn klant. Gesprekstechnieken zijn geen exacte wetenschap. Dus nee, liever doe je het niet zo dat je moeilijke woordschap moet brengen, maar je laat het aan de ander over, nee. Maar hoe je het dan wel moet doen, dat is natuurlijk ook zoeken naar wat past het beste bij jou. Tenzij je gewoon echt belangstellend bent. Zo van, hé, hoe gaat het? Vijftig procent van jouw opdracht altijd, ook al staat het er niet in, is draagzorg voor de relatie. Ja, dus als je dan dit en dit aan de relatie biedt binnen de zes minuten, bedoel je dan, dus aan de werkrelatie bedoelt dan... Ja. Want het is ook de bedoeling dat ik feedback meteen geef over... Ik heb een aantal zaken gehoord, hè. Dat kan, maar daarmee... Wat bedoel je? Dat we natuurlijk dat vertellen, maar vervolgens dichtbij haar blijven. Van, hoe vind jij dat? Wat vind jij daarover? Vertel eens meer. Hé, hoe komt dat? Dus dat je vervolgens heel geïnteresseerd bent in haar verhaal op dit punt. Ja. In andere woorden, je kunt het goed hebben over het probleem dat besproken moet worden, of de topic van het gesprek. En ook zorgdragen voor de relatie. Door niet te hollen naar een oplossing, door niet van alles en nog wat in te vullen, maar door echt te luisteren, belangstellende vragen te stellen. Hoe zit je gesprekspartner hierin? Ja. Ik doe dat ook in het dagelijks leven, hè. Altijd de mensen vragen, hoe sta jij daar tegenover? Ik heb inderdaad een opleiding coaching gevolgd. Lange opleiding was heel tof. En dan heb ik inderdaad ook geleerd van... Ja, ook hun een stukje laten praten. Dus een beetje gegevens. En dan eigenlijk bij hun het ook wat leggen. Absoluut. En dan inderdaad ook door die belangstelling te tonen. Ja, pak hem maar weer op. Kom maar, we hebben nog even. Dus opnieuw beginnen? Ja, dat zou ik zeker doen. Hé, dag Gerrie. Leuk dat je even tijd maakt. Het is zo dat ik een aantal zaken met jou wil bespreken. Het is eigenlijk zo dat ik toch wel... ...ja, van de medewerkers... ...de laatste tijd toch wel wat negatieve feedback heb gekregen. Ze offeren een beetje dat er toch wat onvolgende sturing is naar hen toe... ...waardoor ze eigenlijk hun targets niet kunnen halen. Dat is hetgeen wat ik heb vernomen. Nu, wat denk je daarover als ik dat zeg? Ik weet niet over welke medewerkers het gaat, hè? Het is eigenlijk een beetje algemene feedback die ik heb gekregen. Over jou functioneren? Wat zeg je? Over jou functioneren? Ja, ze zijn naar mij gekomen, inderdaad. Ze zeggen van, kijk Gerrie, ze is er heel weinig, we zien haar niet meer... ...ze voelen zich een beetje aan hun lot overgelaten. Hoe voel jij je daarbij? Heb jij ook hetzelfde? Is er iets aan de hand? Want zo ken ik jou eigenlijk niet. Over mij gaat dit. Ja, en je verzorgt... Ja, ik vind dat ook niet zo fijn. Stop, stop, stop! Dit is je allerbelangrijkste punt. Je bent niet te stoppen. Dus als iemand probeert jou in de rekening van, laat even komen. Laat even gaan. Ja, je wilt er veel. Veel meer rust nemen. Dus jij zegt op een gegeven moment, over mij gaat het. En dan begin je te babbelen. Je hoeft duidelijk te zeggen, ja, het gaat over jou. Dus ga eens kijken of jij heel veel meer stiltes kan laten vallen. Dat is jouw grote opdracht. Ga maar door. Ga maar door. Hier kan je goed zien, dat als je voor het eerst een bepaalde opdracht krijgt, laat ik maar zeggen, in dit geval mijn klant, kijk eens of je wat meer stil kunt zijn, hoe moeilijk dat is om dat meteen te doen. Dus Gerrie, de medewerker, begint op dit moment weer verder te gaan met het rollenspel. En vervolgens komt mijn klant met zes vragen achter elkaar, in plaats van stil te staan. En stil te zijn en alleen maar te zeggen ja. Zoals de opdracht was. Ga eens kijken of je die zes vragen kunt identificeren. Ja, dat klopt. Het is eigenlijk zo, ik maak me toch wel zorgen. Omdat, ik ken jou zo niet, ik vraag me af. Is het zo, wat vind jij, wat denk jij, dat het recht is wat het team zegt? Hoe voel jij het op dit moment aan jouw werkzaamheden? Het zijn een hoop vragen tegelijkertijd. Maar ik kan je wel zeggen, ik ben nogal onder de indruk van deze boodschap. En waarom? Hier merk je nu dat het wel goed gaat. Waarom vraagt ze en is daarna netjes stil, zodat haar medewerker ook antwoord kan gaan geven. Nou, waarom? Omdat ik denk, hoezo komen mijn medewerkers, want ik begrijp het dus nu goed, het duurde even, maar ik heb geloof ik nu begrepen dat mijn medewerkers naar jou toe zijn gegaan om te vertellen dat ze over mij niet tevreden zijn. Nou, ik vraag me af hoe jij dat zou vinden. Als ik niet tegen jou zou zeggen of ik wel of niet tevreden met je ben, dan zou ik bij jou meerderen gaan om iets over jou te vertellen. Ik ben benieuwd hoe jij dat zou vinden. Ja, ik geef toe, ik zou het ook niet zeggen, maar daarom heb ik dit gesprek, om iets even na te zeggen. Het is zo dat... Weet je, dat is ook in ieder geval kuil. Rustig aan, daar hoef je helemaal niks over te vinden. Ik zeg gewoon, hoe vind jij het? Blijven op die plek. Gewoon vragen, hoe vind jij het? Dus je hoeft nog helemaal niks. Je holt echt te hard. Kijk, en wat heel fijn is en wat heel leuk is, is dat ik heel goed je warme hart kan voelen. Ja? Ik kan het heel goed voelen. En heel goed voelen dat je eigenlijk op haar betrokken bent. Maar die betrokkenheid kan je nog veel meer tot z'n recht laten komen als je veel minder praat. Het gaat niet over jou. Het gaat over haar. Dus wat jij ervan vindt en wat je je voor kunt stellen en whatever, doet het totaal niet toe. Helemaal niet belangrijk. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar op dit moment van het gesprek is het in ieder geval nog niet belangrijk. Ja, dus minder tekst en haar meer laten praten. Het gaat alleen maar meer praten als jij minder praat. Ja, dat is waar. Toch? Ja. Ja, het is een moeilijke om dat... Ik zal het uitleggen. De laatste jaren, het is ook door empathie, maar soms moet ik natuurlijk ook minder goede boodschappen brengen. Maar ja, zoals je zegt, dat is dan op langere tijd. Je krijgt er meer dan van en je krijgt veel meer interactie. Tuurlijk, tuurlijk. Ja, dus het is een eenmaalige sentiment natuurlijk. Het gaat over haar. Want inderdaad, ze wil zelf al zo... Dat was tijdens mijn coachingoptreding ook. Ik wou al heel snel een oplossing afkomen. Ja. Dus ik heb ook moeten leren van... Uit hun zelf nadenken over een oplossing. Precies. En eerst nog voor... Want deze is nog niet eens toe aan een oplossing. Ze moet eerst nog herstellen van de boodschap die ze net heeft gekregen. Ja. Ja, ik kan me voorstellen... Het is vast niet helemaal leuk om te horen, maar begrijp je er iets van? Veel te snel. Hoe vind jij dat? Ja. Hoe vind ik dat? Hoe vind ik dat? Ik vind dat nogal wat. Ze komen dus achter mijn rug om, gaan ze naar jou toe. Ik vind dat... Ja, ik voel me eigenlijk een beetje verraderd. Ja. Terug stilte. Ja, terug stilte. Merk je hoeveel rust er in zo'n gesprek ontstaat? Als je gewoon stil blijft. Ja. Hoe vind jij je werk de laatste tijd? En dat heb je daar straks ergens een keer gevraagd. Een hele goede vraag. Als onderdeel van vier andere vragen. En dat is zonde. Ja, ja, voilà. Ja? Dus één vraag de gelijke tijd. En dan kan ze rechtstreeks met jou spreken over hoe zij het ervaart. Haar werk. Heel duidelijk, ja. Ja, ik denk inderdaad dat ik met te veel focus op heb. Ik heb maar tien minuten. Ik moet echt gewoon rustig blijven. Vraag voor vraag. Ja. Stilte. Ja. Ja. Als mijn klant dat doet. Echt heel rustig een vraag gaat stellen. En dan stil is. Wacht op het antwoord. Dan krijg je bijna altijd heel wat meer informatie. Waar je vervolgens iets mee kunt. Er kan dan bij je gesprekspartner nog best wel wat omvinding zijn. Dat zul je hier ook merken. Maar er komt toch al een heleboel extra informatie naar voren. Nou ja, ik moet zeggen. Ik heb het wel eens leuker gehad op mijn werk. Ja. Wat zeg je dan? En dan kan je inderdaad vertellen waarom. Ja, heel rustig, hè. Vertel eens. Wat bedoel je? Nou, gewoon, zegt ze dan. Het is wel, ja, god. Kijk, weet je wat het is? Daar baal ik van. Iedereen aan alle kanten promoveert. Die krijgt een nieuwe job. Die krijgt een nieuwe job. Ik help zelf alle mensen die in het team binnenkomen. Ze ontwikkelen zich allemaal door. En waar blijft de achterlijke Gerrie? Ja, die zit al zeven jaar op dezelfde plek. Nou, dat is niet altijd even stimulerend. Dat kan ik je wel vertellen. En dan kan ik inderdaad wel komen met een soort van oplossing of een voorstel. Hoe kan ik jou ondersteunen? Dat is ook toch wel eentje dat ik heel veel gebruik. Ook in mijn dagelijks... Mijn klant barst van de empathie. En die wil niks liever dan deze Gerrie echt helpen. Maar dat kan pas als het probleem echt helder en duidelijk is. Eigenlijk heeft Gerrie nu, doordat mijn klant eerder wat stiller is geweest, best wel wat openheid van zaken gegeven. Waar zit ze nou eigenlijk mee? Nou, het lijkt erop dat ze zegt ik blijf een beetje achter. Dat wil je eerst echt heel zeker weten dat dat het probleem is. Want als ik nu meteen ga vragen hoe kan ik je ondersteunen, dan weet ik niet of ik Gerrie ga ondersteunen bij het juiste. Dus voordat je met een oplossing komt, ga je eerst analyseren wat het probleem is. Ja, om samen te kijken of er geen andere mogelijkheid is. Het is duidelijk gedemotiveerd om iets anders te gaan doen. Kijk, en nu kom je ergens. Want je zegt dat ze duidelijk gedemotiveerd is. En dat kan je beter eerst even checken. Ja. Ja, eerst even checken of het natuurlijk juist is. Ja, natuurlijk. Iedereen mag doorgroeien aan die knie. Maar is het inderdaad dan dat het hetgeen is dat daar nu op dit moment... Ja, dus eerst dat checken. Dus, voor jou. Het allerbelangrijkste in een volksspellen is temporiseren. Hou jezelf aan de teugels. Niet er vandoor galopperen. Ja, stiltes laten vallen. Tijd en ruimte geven. Oké. Ja? Ja, ik vind dat een topspel. Het is daarmee voor mezelf ook... Dat is één, twee, drie... Allee. Zeker, zeker. Ja. Temporiseren, dus hè. Hou jezelf aan de teugels. Stiltes. Ja. Tijd en ruimte geven. En wat ik ook had opschreven, korte vragen. Ja. Ja, vragen van twee of drie woorden. Wat bedoel je? Ja. Vertel eens meer. Ach, ja joh. Dat is ook een leuke vraag. Oké, super. Goed dan. Ik heb er al stress voor. Je empathie en zo, dat is helemaal helder. Dat is allemaal hartstikke... Dat zit gewoon hartstikke goed. En je oplossingsgerichtheid, dat zit ook goed. En nu gaat het er alleen om dat je je niet gek laat maken door die tijd. Dus dat je echt de ruimte en de tijd neemt van tien minuten is best nog wel even wat. Oké. Ja? Dus neem echt vijf minuten de tijd om bij haar te zijn, om haar te beschrijven. En pas als je dat doet, dan is er al wat in je handen. Dan krijg je alles voor elkaar wat je voor elkaar heeft. En dan voelt het zo dat het goed gaat. Natuurlijk ben je er niet als je alleen maar naar de ander hebt geluisterd. Dus dat hoor je me hier ook zeggen. Dan is die ander daarna als het was in je handen. Maar dat vraagt natuurlijk ook wel. Dat je jouw verlangen nog op tafel legt. Maar dat komt in een andere aflevering.