ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

The speaker introduces himself as Nikos Vasilopoulos and explains that he decided to start a podcast called "Camera Democracy" because he believes that democracy should be more than just voting. He discusses the problems of democracy, such as politicians not being held accountable and societal groups feeling unheard. He also talks about how society has been trained to hate anything different and how this has led to the rise of extremist ideologies. He emphasizes the importance of addressing these issues and providing basic necessities to those in need as a democratic society. Don't you know, we're talking about a revolution to town Don't you know, we're talking about a revolution to town While they're standing in the world red lines Καλησπέρα, είμαι ο Νίκος Βασιλόπουλος και αν δεν ακούγατε την εκπομπή που έκανα πριν από μερικά χρόνια είναι λίγο περίεργο για εσές να με ακούτε πίσω από ένα μικρόφωνο. Να εξηγηθώ λοιπόν. Πριν από μερικές μέρες διάβαζα μία έρευνα για τις σύγχρονες δημοκρατίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Πιστεύτηκα, έχω πολλά να πω γι' αυτό. Οπότε ξεκίνησα να γράφω ένα κείμενο, με σκοπό να το δημοσιεύσω. Και μετά σκέφτηκα, αυτό το κάνω τα τελευταία χρόνια, έξι-εφτά χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Οπότε αποφάσισα να δω λίγο τις εκλογές που έρχονται ως μία πρόκληση για να δω τι άλλο μπορώ να κάνω. Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα να κάνω αυτό το πόντκαστ. Καλώς ήρθατε λοιπόν, είμαι ο Νίκος Βασιλόπουλος και ακούτε το πόντκαστ με τίτλο «Καμερά Δημοκρατία». Ο Αβράμινος μου έχει πει κάποτε πως μία ψήφος μπορεί πραγματικά να είναι πιο δυνατή από μία σφαίρα. Με μία σφαίρα, είπε, μπορείς να σκοτώσεις κάποιον. Με μία ψήφο, μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Και δεν είχε άδικο. Στην πραγματικότητα, η ψήφος έχει δύναμη. Με την ψήφο, μπορείς να κατεβάσεις κυβερνήσεις. Με την ψήφο, μπορείς να αλλάξεις το μείγμα πολιτικών που εφαρμόζονται στην χώρα σου. Όμως μόνο αυτό είναι η δημοκρατία. Είναι ένα σύστημα στο οποίο μαζευόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι και εκλέγουμε πρωθυπουργό, βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες και το αφήνουμε εκεί. Ο λόγος που κάνω αυτό το podcast είναι γιατί πιστεύω ότι η δημοκρατία είναι πολλά περισσότερα από αυτό και πρέπει να είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Να πούμε λίγο πώς αποφάσισα να οργανώσω το podcast σήμερα. Θα θέσω στην αρχή κάποια ζητήματα που αντιμετωπίζει η δημοκρατία αλλά επειδή δεν μου αρέσει να είμαι από τους ανθρώπους που μας βοημαδίζουν με προβλήματα και λένε έχουμε εκείνο το πρόβλημα, έχουμε το άλλο πρόβλημα αλλά δεν λένε τίποτα για το πως θα λύνουμε αυτά τα προβλήματα θα προσπαθήσω στο τέλος να ξεκινήσω μια θεσίτηση για το πως αντιμετωπίζουμε τα θέματα κάποια γιατί δεν μπορώ να πιάσω όλα τα θέματα σε ένα πόντο τα οποία αντιμετωπίζει η δημοκρατία. Θέματα δημοκρατίας λοιπόν. Δεν είχα σκόπο να ξεκινήσω έτσι αλλά έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου και δεν μπορώ να μην ξεκινήσω με την εξής αναφορά. Ένα μεγάλο πρόβλημα δημοκρατίας είναι να έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει πάρει ένα τεράστιο αποτέλεσμα σε εκλογές με μια χαοτική διαφορά από τους αντιπάλους του και να εκλαμβάνει αυτό το αποτέλεσμα ως μια λευκή επιταγή. Μια λευκή επιταγή για να κάνει ό,τι θέλει να ασκήσει όποια πολιτική θέλει και να μην δίνει λογαριασμό σε κανένα. Τυχαία αναφορά στα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών μας. Μια τέτοια συμπεριφορά είναι πολύ εύκολο να οδηγήσει στην αλλαζονία. Κι έτσι οποιοδήποτε μηχανισμός έχουμε σαν πολίτες για να ελέγχουμε την κυβέρνηση και αυτά που κάνει που είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος το κάνουν οι εκλεγμένοι εκπροσωποί μας στο ελληνικό κοινοβουλείο ευτελίζεται. Γιατί μόνο ως ευτελισμό του κοινοβουλευτικού έλεγχου και των κοινοβουλευτικών διαδικασιών μπορεί να χαρακτηριστεί ο πρωθυπουργός της χώρας να απευθύνεται σε πρόεδρο κόμματος και να λέει αυτά που λέτε είναι σαχλαμάρες. Και όχι μόνο αυτό. Πολλές φορές ο πρωθυπουργός δεν κάθεται να ακούσει τι έχουν να πούν οι πολιτικοί αρχηγοί. Πολλές φορές λέει αυτά που λέει πετάει ό,τι θέλει να πετάξει μέσα στο κοινοβούλιο και πολλές φορές φεύγει. Και μας λέει τώρα και η κοινοβουλευτική ομάδα της Αναδημοκρατής η οποία μπορεί και να έχει ξεχάσει ότι πρέπει να ασκήσει και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αυτό θα το δούμε στα στοιχεία που θα βγουν για την πρώτη κοινοβουλευτική περίοδο. Άρα είσαι ένα πρωθυπουργό ο οποίος δεν νιώθει την ανάγκη να δώσει λόγο στην εθνική αντιπροσωπεία για αυτά που κάνει. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος. Το μεγάλο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι τα λαζόνες οι οποίοι δεν δίνουν λογαριασμό στον ελληνικό λαό και στον κάθε λαό για αυτά που θέλουν να εφαρμόσουν. Ένα άλλο θέμα που έχουμε ως δημοκρατία είναι πως υπάρχουν μέσα στην κοινωνία μας, μέσα στην δημοκρατία μας, κοινωνικές ομάδες, άτομα τα οποία νιώθουν ότι η φωνή τους δεν ακούγεται. Νιώθουν ότι είναι πολιτεύτες τέσσερις κατηγορίας. Είναι άτομα που έχουν διαφορετικές επιλογές ως προς τη σεξουαλικότητα, ως προς το θρήσκευμα, έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, έχουν διαφορετική καταγωγή, διαφορετική κουλτούρα και νιώθουν ότι δεν ακούγονται οι φωνές τους. Και έχουμε εκπαιδεύσει ολόκληρες γενιές, έχουμε δομήσει την κοινωνία μας έτσι ώστε να μισεί το κάθετι διαφορετικό, όχι να το αποδέχεται, όχι να το αγαπά, να το μισεί, να θέλει να το εξαφανίσει. Έχουμε εκπαιδεύσει το συλλογικό υποσυνείδητο της κοινωνίας μας να τρέφει φόβο και μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό. Και έτσι βλέπουμε ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα να περπατάνε στο πεζοδρόμιο και υπάρχουν άτομα απέναντι τους τα οποία θα αλλάξουν πεζοδρόμιο επειδή φοβούνται μη τυχόν τους κάνει κακό, ο άνθρωπος περπατάει απέναντι τους και δεν αντιλαμβάνονται τη στιγμή που αλλάζουν πεζοδρόμιο πόσο κακό έχουν κάνει οι ίδιοι στον άνθρωπο απέναντι τους. Πόσο μπορεί να τον έχουν πληγώσει και πόσο έχουν εμπεδώσει τον ρατσισμό μέσα τους που τους βγαίνει πλέον ασυναίσθητα και ασυνείδητα. Είναι κοινωνικές ομάδες οι οποίες παλεύουν δεκαετίες για τα αυτονόητα δικαιώματά τους, δεν τους θα δίνει πολιτεία, αλλά παράλληλα απαιτεί από αυτά τα άτομα να μοιράζονται τις ίδιες υποχρεώσεις. Και δημιουργούνται πάρα πολλά προβλήματα γιατί αν ας πούμε έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ένα ζευγάρι γυναικών που έχουν ένα παιδάκι, αν είναι βιολογική η μητέρα πεθάνει, η άλλη μητέρα δεν έχει κάποιο δικαίωμα πάνω σε αυτό το παιδί, το παιδί πάει σε ίδρυμα. Αυτές είναι οι στρεβλώσεις της πολιτείας σήμερα. Και προσέξτε όταν εκπαιδεύεις μία κοινωνία να μισεί οτιδήποτε διαφορετικό έχεις ανοίξει το δρόμο για οτιδήποτε κακοποιητικές συμπεριφορές, οτιδήποτε παραβατικές συμπεριφορές συμβαίνουν εκεί έξω. Και θα σας πω κάτι το οποίο σχετίζεται με αυτό που λέω. Πριν από μερικά χρόνια έκανα μία έρευνα στο Πανεπιστήμιο για το πως μέσα από τα ανέκδοτα αναπαράγονται σεξιστικά στερεότυπα, ομοφοβικά στερεότυπα, γενικά αναπαράγονται στερεότυπα. Και έπεσα πάνω σε μία ιστορία την οποία θέλω να τυπλίτσει, θέλω να καταγραφεί και θέλω να υπάρχει. Ήταν μία παρέα παιδιών. Σε ένα μαγαζί, τώρα δεν θυμάμαι τι μαγαζί ήταν, και σχολιάζανε τη νίκη της ομάδας τους το χθεσινό βράδυ. Και μέσα στον σχολιασμό που έκαναν, ανέφεραν πως, και λέω ακριβώς τα λόγια που είπανε, τι τους κάναμε χτες, τους βιάσαμε. Και δεν σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή αυτά τα παιδιά δύο πράγματα. Πρώτον, κανονικοποιούν την έννοια του βιασμού ως κάτι το οποίο φέρνει νίκη μέσα από την επιβολή του πόσο καλοί είμαστε και του πόσο δυνατοί είμαστε. Και δεν σκέφτηκαν και κάτι άλλο. Εκείνη τη στιγμή, σε οποιοδήποτε τραπέζι γύρω, μπορεί να υπήρχε ένα θήμα βιασμού. Και μόνο το άκουσμα της λέξης, ειδικά στο πλαίσιο αυτό το οποίο τέθηκε, μπορεί να επαναφέρει μνήμες καθόλου θετικές για εκείνο. Άρα τι κοινωνία έχουμε, τι δημοκρατία έχουμε η οποία εκπαιδεύει παιδιά να κανονικοποιούν την έννοια του βιασμού και εκπαιδεύει παιδιά να μισούν οτιδήποτε διαφορετικό, είναι τόσο έτοιμες οι νέες γενιές να μισήσουν το διαφορετικό. Και έτσι αναλύεται και εξηγείται πως η Χρυσή Αυγή είχε πάρα πολύ μεγάλα ποσοστά στις νέες γενιές, πως ο Κασιδιάρης έχει μεγάλη αποδοχή στις νέες γενιές. Θα δούμε τώρα στο Δήμου της Αθήνας τι ποσοστό θα πάρει και τι ποσοστό από αυτό θα είναι στα νέα άτομα. Αλλά όταν η Χρυσή Αυγή έπαινε 5% και 6% στο ελληνικό κοινοβούλιο και 15%-13% πόσο έπαινε στις νέες γενιές, 18-24%, θα μπορούσε να πει ότι είναι η κύρια δύναμή της. Γιατί έχουμε στο μυαλό μας ότι, ξέρεις, καμιά φορά παροχημένες ιδέες έχουν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι πιο στενόμυαλα, πιο συντηρητικά σκεπτόμενα άτομα. Αλλά αν κοιτάξουμε λίγο γύρω μας, στις παρέες μας, ελπίζω, στη δική μου παρέα δεν πιστεύω να υπάρχει τέτοιο μυαλό που σκέφτεται να θίρει τη Χρυσή Αυγή καθηγήρια κτλ, αλλά στο περίγυρό μας και στα άτομα της ηλικίας μας υπάρχει αυτό. Είτε βγαίνει ως αντίδραση σε ένα σύστημα το οποίο είναι σάπιο, δεν θα διαφωνήσουμε εδώ πέρα, είτε βγαίνει ως οτιδήποτε. Αλλά υπάρχει εκεί έξω. Και απορρέει πολλές φορές από το ότι έχουμε δομήσει ένα σύστημα το οποίο μας εκπαιδεύει να μισήσουμε οτιδήποτε διαφορετικό. Και αναγκάζει χιλιάδες άτομα αυτή τη στιγμή στη κοινωνία μας μέσα να κρύβουν τον εαυτό τους, να κρύβουν τις επιθυμίες τους, να μην μπορούν να ζήσουν τη ζωή που ονειρεύονται. Επειδή είναι κάτι διαφορετικό. Ένα άλλο θέμα που έχει η δημοκρατία μας σήμερα είναι πως απ' τη μία έχουμε άτομα, παιδιά, τα οποία έχουν τις τελευταίες τεχνολογίες, προϊόντα, τα πιο ακριβά ρούχα, τις πιο ακριβές υπηρεσίες και απ' την άλλη παραδίπλα υπάρχουν παιδιά τα οποία λιποθυμούν απ' τη πείνα. Και προσέξτε, η εύκολη απάντηση σε αυτό που σας λέω είναι ότι στρέφουμε τα βλέμματά μας στα παιδιά που έχουν πολλά και κρίνουμε τα παιδιά που έχουν πολλά. Είναι λάθος να κρίνουμε τα παιδιά που έχουν πολλά. Είναι λάθος να δαιμονοποιούμε την κατοχή κάποιων παραπάνω χρημάτων από πλευρά συγκεκριμένων ατόμων. Δούλεψαν οι γονείς τους, δούλεψαν και τα ίδια τα παιδιά, με γειά τους, με χαρά τους, έχουν λεφτά και παίρνουν το πιο ακριβό κινητό που έχουν πάει στην ουρά τώρα να πάρουν το F15. Με γειά τους, με χαρά τους. Δεν πρέπει να στρέψουμε εκεί τα βλέμματά μας. Πρέπει να στρέψουμε τα βλέμματά μας στα παιδιά τα οποία λιποθυμούν από την πείνα. Και πώς απορρέει αυτό το συμπέρισμα ότι έχουμε παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, όταν έχει στην Ελλάδα χιλιάδες οικογένειες που έχουν περάσει το όριο της φτώχειας και ακόμα περισσότερες που είναι στο όριο να περάσουν το όριο της φτώχειας, τότε απορρέει το συμπέρισμα ότι ολόκληρες οικογένειες στερούνται τα βασικά. Στερούνται τα αυτονόητα. Και είναι θέμα δημοκρατίας να μπορέσουμε στα παιδιά τα οποία στερούνται τα αυτονόητα, να μπορέσουμε να τους παρέχουμε σαν πολιτεία τα αυτονόητα. Ξέρετε, δεν είναι μόνο ένα πια το φαΐ ή το ρεύμα. Τελευταία, θα το δείτε στις γειτονιές, ήδη συμβαίνει σε κάποιες περιοχές της Αθήνας, για χρέη 80 ευρώ, 100 ευρώ, 150 ευρώ, έρχεται μια δημηρία ΜΑΤ, σου χτυπάει την πόρτα και σου λέει έξω, φύγε από το σπίτι σου. Ήδη έχεις χρέος 100 ευρώ, 150 ευρώ. Μείνε στον δρόμο, δεν με νοιάζει που θα μείνεις, φύγε από το σπίτι σου. Αυτό είναι το ελληνικό κράτος σήμερα και υπάρχουν άτομα τα οποία χρωστάνε εκατομμύρια και έχουν περιουσίες εκατομμυρίων και δεν τους αγγίζει κανείς. Γιατί αυτές τις επιλογές έχουμε κάνει σαν κοινωνία, να στηρίζουμε άτομα τα οποία δεν λένε τίποτα γι' αυτό και δεν προστατεύουν. Το ιερό δικαίωμα στο να έχεις κεραμίδια πάνω από το κεφάλι σου και να ξέρεις ότι ό,τι και να γίνει τουλάχιστον δεν θα βρεθεί στον δρόμο ειδικά για χρέη 100-150 ευρώ. Και είναι θέμα συζήτησης πάνω σε αυτό το ζήτημα να μην στρέψουμε το βλέμμα μας μισώντας ή εναντίον των ατόμων που έχουν κάποια χρήματα παραπάνω, αλλά να στρέψουμε όλη μας την ενέργεια στο πώς θα βοηθήσουμε τα άτομα που δεν έχουν αυτά τα χρήματα τα παραπάνω. Ένα άλλο ζήτημα δημοκρατίας, για να αλαφρύνω λίγο την συζήτηση, είναι τα fake news, οι ψευδείς ειδήσεις. Κοιτάξτε, παιδιά, τώρα για αυτό το ζήτημα δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Δηλαδή, ξέρουμε ότι είναι εκεί και υπάρχουν και είναι λίγα αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Αλλά δείτε πώς λειτουργούν. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Στις προηγούμενες εκλογές ήταν μια υποξήφια βουλεύτρια η οποία έδωσε μια συνέντευξη. Και πήραν από αυτή τη συνέντευξη ένα απόσπασμα των όσων έλεγε προφανέφτατα αλλάζοντας το όλο νόημα της συνέντευξης και μέσα σε πέντε λεπτά είχε μεταδοθεί από τρακώσα site η αλλοιωμένη δήλωσή της. Και προσέξτε, όταν μιλάμε για τρακώσα site δεν μιλάμε μόνο για εθνικής εμβέλειας. Μιλάμε και για τοπικά site που έχουν και αυτά τη δύναμή τους. Επειδή κατεβαίνω τώρα στην επαρχεία By the way, όσοι ψηφίζετε ρήμα θω, ξέρετε που θα βάλετε τον σταυρό Πάω σε έναν άνθρωπο, μου λέει μια μέρα και μου λέει, ναι, εγώ αυτά τα τρία site έχω έχει βάλει σελίδο δίκτυα, ξέρω εγώ τι έχει βάλει αυτά διαβάζω όλη μέρα, μέρα το πρωί και βλέπω. Άρα όταν μπει σε δύο τοπικά site και γράψουν την είδηση και τη δει μετά και σε ένα πανελλαδικής εμβέλειας ας πούμε σου λέει, πάει αυτή το είπε. Δεν πάει να βγει και μετά η κοπέλα να πει εγώ δεν είπα αυτό, είπα κάτι άλλο. Δεν πάει να έπαιξε την δήλωση της ολοκληρωμένη μέχρι τις εκλογές είχε δημιουργηθεί η συνείδηση, η αντίληψη ότι η συγκεκριμένη υποψήφια είπε το συγκεκριμένο πράγμα. Και είχε τελειώσει το πράγμα, δεν έπαιρνε τίποτα. Οπότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Αλλά απ' την άλλη, μιας που έφτιαξα αυτό το ζήτημα να πω και κάτι για τους δημοσιογράφους που τις τελευταίες μέρες το μόνο που βλέπουμε είναι τι καφέ πίνει ο Κασελάκης, τι ώρα πήγε γυμναστήριο. Ξαναβγεί και να πάει γυμναστήριο την ίδια μέρα. Κάνει τη βόλτα του εκεί. Κάνει το ένα. Παιδιά, γεμίστε το ρεπορτάζεως άμα θέλετε να το γεμίσετε. Αλλά αυτή τη στιγμή συμβαίνουν πολύ σημαντικότερα πράγματα απ' το να δούμε τι πίτσες παρήγγειλε ο Κασελάκης την ημέρα των εκλογών. Τι καφέ πίνει. Και έχω δει και πάρα πολλά άλλα τα οποία είναι παιδιά πραγματικά... Δεν ξέρω αν θέλετε να γεμίσετε ρεπορτάζεως, δημοσιογράφοι και δεν έχετε τι να πείτε αλλά πιστέψτε μου συμβαίνουν πάρα πολλά. Κοιτάξτε τι γίνεται στην Αρμενία πάνω που δεν έχετε αναφέρει Χριστό. Πάρα πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν. Πείτε μας τι λέει ο Κασελάκης. Πολιτικά. Ναι. Συμφωνώ. Αλλά μην μου πείτε τι καφέ πίνει φαιδιά. Δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο έχουμε. Αλλά είναι πρόβλημα όταν όλοι οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με το τι καφέ πίνει όποιος δει ποτέ για να μην το προσωποποιούμε μόνο απλά επειδή αυτό συμβαίνει και δεν ασχολούνται όλα τα σημαντικά προβλήματα τα οποία έχουμε ως χώρα. Είπαμε τα προβλήματα. Πάμε να δούμε τώρα και μερικές λύσεις. Ελπίζω να μην έχω κουράσει μέχρι στιγμής. Ήθελα να βάλω ένα τραγούδι κάπου εδώ πέρα αλλά σωστό είπα μου είπαν μη βάλεις πηγαινέτο μέχρι τέρμα. Πώς θα το πάω μέχρι τέρμα και αν δεν σας αρέσει θα σας δώσω ονόματα να κράξετε. Ξεκινήσω τα προβλήματα αντίστροφα. Θα πάμε πρώτα από τα fake news και θα κλείσουμε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος σε συνδέσεις τις κάνετε μόνοι σας. Αυτή είναι η σειρά. Για τα fake news το είπαμε και πριν υπάρχουν, είναι εκεί. Άρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Δηλαδή δεν έχει πέσει κάτι στην αντίληψή μου πώς μπορούμε να τα περιορίσουμε ή να τα εξαφανίσουμε. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι το εξής. Όσο μπορούμε να πηγαίνουμε στην πηγή την οποία αναφέρουν τα fake news, δηλαδή λένε αυτή τη δήλωση να πάμε στο άτομο που έκανε τη δήλωση, σίγουρα θα είχε ανεβάσει κάπου το βίντεό της το άρθρο που έγραψε τη δήλωση που έκανε. Σίγουρα θα υπάρχει εκεί πέρα, οπότε ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσουμε είναι να πάμε εκεί και να ενημερωθούμε από τη πηγή που είπε αυτά τα πράγματα. Γιατί, ας πούμε για παράδειγμα, ένα ολόκληρο κόμμα είχε βασίσει την αντιπολιτευτική του αντιπολιτευτικό του πρόγραμμα πάνω σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα πάνω σε ένα άρθρο ενός έγκυρου site αλλά εν τέλει χρειάστηκε να ανακαλέσει γιατί το άρθρο αποδείχθηκε απάτη, δηλαδή ψέμα. Οπότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί μας βοημαδίζουν συνέχεια με ειδήσεις, μας βοημαδίζουν συνέχεια με δηλώσεις και πρέπει να μπορούμε να ξεχωρίζουμε ποια είναι η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα γιατί κινδυνεύουμε και από αυτό το podcast που κάνω που θα βγει ένα μισάρο, ελπίζω όχι παραπάνω να κόψουν κάποια λευτερότητα και να πουν κοίτα τι λέει είναι πολύ επικίνδυνο να έχεις βήμα να λες πέντε πράγματα γνωρίζοντας ότι κάποιος μπορεί να το πάρει και να διαθρευλώσει αυτά που λες και τα όλα σου επιχειρήματα και είναι κρίμα γιατί κάποιοι ψάχνουν πριν πούμε κάτι, οπότε είναι κρίμα και όλη η δουλειά στράφει ως προς τα παιδιά και πως δεν τους καλύπτουμε τα βασικά να πω επίσης κάτι που δεν το ανέφερα πριν και θέλω να το αναφέρω αν το ότι έχουμε μαθητές δύο ταχυτήτων παιδιά τα οποία έχουν τα απόλυτα, τα περισσότερα, τα πάντα και παιδιά που δεν έχουν τίποτα δεν το θεωρούν κάποιο θέμα δημοκρατίας με συγχωρείτε αλλά αντιλαμβανόμαστε εντελώς διαφορετικά την ίδια την έννοια και την ίδια την ουσία της δημοκρατίας Τι μπορούμε να κάνουμε Μέσα στο σχολείο μπορούμε να παρέχουμε ταυτονόητα από ένα πιάτο φαγητό το οποίο πρέπει να το επεκτείνουμε και στο γυμνάσιο και στο ΛΥΚΙ άμα χρειάζεται γιατί νομίζω μέχρι το Δημοτικό κάπως υπάρχει μια πρόνοια να τους παρέχουμε ταυτονόητα και να έχουμε ως προτεραιότητα να τους παρέχουμε ταυτονόητα γιατί ξέρετε ακόμα Κυριάκο Μητσοτάκη να λέει έχω αυτή την προτεραιότητα αυτή την προτεραιότητα δέκα, δεκαπέντε, είκοσι προτεραιότητες έχει πει και δεν ξέρει ότι άμα έχεις είκοσι προτεραιότητες στην ουσία δεν έχεις καμία προτεραιότητα γιατί προτεραιότητα σημαίνει ότι είναι μία μία πολιτική ένα πρόγραμμα πολιτικής το οποίο είναι πάνω από οτιδήποτε άλλο άρα ας βάλουμε αυτό ως προτεραιότητα ας βάλουμε αυτό ως πολιτική και έρχομαι τώρα στο ζήτημα των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων που νιώθουν ότι δεν ακούγονται εδώ υπάρχουν δύο πράγματα δύο κατευθύνσεις πολιτικών η μία είναι σαν σε επίπεδο πολιτείας και κράτους έχουμε αργήσει πολύ να αποδώσουμε αυτά που πρέπει να αποδώσουν στις κοινωνικές ομάδες είτε είναι ισότητα στο γάμο είτε είναι η τεκνοθεσία είτε είναι ζητήματα που εμπεδώνουν την άνεξη θρησκείας στη χώρα μας είτε είναι ζητήματα που εξαλείφουν τον εργατισμό σε επίπεδο κράτους έχουμε δουλειά να κάνουμε αλλά το μεγαλύτερο για μένα το πιο σημαντικό για μένα είναι το τι κάνουμε εμείς σε επίπεδο κοινωνίας σαν άτομα δηλαδή πρέπει να σκεφτούμε καμιά φορά αν αυτό που λέμε ή αυτό που κάνουμε προσβάλλει τον άλλον σε τι βαθμό είμαστε έτοιμοι να ξεβολευτούμε γιατί ακούω από αριστερά και δεξιά και μου λένε εγώ δεν θέλω να ξεβολευτώ λέω αυτά τα ανέκδοτα που λέω λέω αυτά τα αστεία που θέλω έχω αυτόν τον τρόπο ζωής γιατί είναι ξεβολευτό πρέπει να δούμε σε τι βαθμό είμαστε διατεθειμένοι να ξεβολευτούμε έτσι ώστε να νιώσουν άνετα πλέον όλοι οι πολίτες γύρω μας οι συνάνθρωποι μας και έχει σημασία έχει σημασία να νιώσουν έτσι έχει σημασία οπότε πρέπει να ξεβολευτούμε και πρέπει να δούμε ποιες πολιτικές μέσα στην εκπαίδευση μέσα στην οικογένεια αλλάζουν συνειδήσεις να διαμορφώσουμε μια κοινωνία που συνειδητά πλέον αποδέχεται το διαφορετικό αντιλαμβάνεται την ισότητα έχει ως αξία την αλληλεγγύη να φταθούμε ένα δίπλα στον άλλον γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ξεπεράσουμε πράγματα και κατεστάσεις και αυτές οι εκλογές είναι μια ευκαιρία αν θέλετε να κάνουμε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση δεν ξέρω πού ψηφίζετε σε ποια περιφέρεια σε ποιον δήμο αλλά θα ήθελα να ψάξετε άτομα τα οποία βάζουν αυτά τα οποία σας λέω εγώ σήμερα εδώ και δεκάδες άλλα ζητήματα που δίνουν αυτή τη μάχη τώρα αλλά χρόνια τώρα υπάρχουν άτομα και έξω που δίνουν απλά πράγματα για να τα πούν και έχω και εγώ παραδείγματα να σας πω άμα θέλετε στείλτε μου μήνυμα να σας προτείνω κάποια άτομα υπάρχουν άτομα και έξω που δίνουν αυτή τη μάχη και που κατεβαίνουν υποψήφιοι για να δώσουν αυτή τη μάχη και είναι κρίμα να χάσουμε πέντε χρόνια επιλέγοντας τα ίδια και τα ίδια επιλέγοντας ανθρώπους που μπορεί να διαφέρουν προς το όνομα αλλά να μην διαφέρουν ως προς τις πολιτικές οπότε έχει σημασία να βάλουμε άτομα τα οποία θα ανοίξουν αυτή τη συζήτηση γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο πρώτος βαθμός είναι η άμεση επαφή με την κοινωνία άρα αν στην άμεση επαφή με την κοινωνία έχουμε άτομα τα οποία θέτουν αυτά τα ζητήματα τότε μάλλον κάνουμε μία πάρα πολύ καλή αρχή και να κλείσω με το ότι έχουμε ας πούμε ηγέτες οι οποίοι δεν νιώθουν ότι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις λογαριασμό σε κανένα και καμία μας για το πόσο μπορεί να ελεγχθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ας πούμε και να δίνει λόγο είναι μία συζήτηση η οποία πολύ ευχαρίζει να την κάνουμε αλλά δεν έχω κάτι να σας πω πάνω σε αυτό το ζήτημα θα μπορούσαμε όμως σε επίπεδο δημάρχων περιφερειακών συμβούλων ενδεχομένως περιφερειαρχών, δημοτικών συμβούλων όλων, αλλά ας πούμε δημάρχων και περιφερειαρχών σε πρώτη φάση να πηγαίνουν κάθε τρεις μήνες σε ένα χωριό, σε μια κοινότητα σε ένα διαμέρισμα με γεωγραφικά χαρακτηριστικά διαμέρισμα, όχι αυτό που μένουμε και κάθε τρεις μήνες να κάνουν μια λεγόμενη λαϊκή συνέλευση τοπική συνέλευση, πείτε το όπως θέλετε και να λένε εγώ για την κοινότητα σας έχω να κάνω αυτά έτσι θα λύσουμε τα προβλήματά σας να ανοίγουν και το Δήμα να πουν και οι πολίτες ποια προβλήματα έχουν ή πώς πιστεύουν ότι πρέπει να λυθούν και αν βάλετε τώρα ότι έχουμε πέντε χρόνια αν πηγαίνουν κάθε τρεις μήνες σε κάθε κοινότητα σε μια κοινότητα θα περάσουν από αυτή την κοινότητα άλλες τρεις, τέσσερις φορές άρα θα ελέγχει ο πολίτης τι μου είπες την προηγούμενη φορά τι έκανες να καταγράφονται και πρακτικά ενδεχομένως για να υπάρχει και συνοχή και το ίδιο μπορεί να κάνει και ο βουλευτής μια φορά το τρίμηνο, μια φορά το εξάμηνο μια φορά το μήνα που το βρίσκουμε να γραφεία έχουν όλοι στις περιφέρειές τους να ανοίξει το γραφείο του και να πει ελάτε ξέρω εγώ από εκείνη την ώρα μέχρι εκείνη την ώρα να συζητήσουμε τι προβλήματα έχετε να σας πω και εγώ τι έχω κάνει να υπάρχει ένας έλεγχος αμεσοδημοκρατικός απέναντι στους εκπροσώπους μας σε αυτούς που μας κυβερνάνε σε αυτούς που μας διοικούνε και στα θέλω μας γιατί από σωσίες και από άτομα που πίστευαν ότι τα ήξεραν όλα και θα τα έκαναν όλα τέλεια λίγο πολύ νομίζω έχουμε κουραστεί και έχουμε χορτάσει κάπως εδώ κλείνουμε το podcast αυτό ελπίζω να μην σας κούρασα ελπίζω να βρήκατε ενδιαφέρον όλα αυτά τα οποία είπα αν κάτι θέλω να κρατήσετε από αυτό είναι έχουμε ανάγκη να οργανωνόμαστε να συζητάμε μεταξύ μας και να θέτουμε τα ζητήματα τα οποία πρέπει να λυθούν να μην περιμένουμε να λυθούν από μόνα τους και να μην περιμένουμε να τα λύσουν κάποιοι άλλοι δεν θα έρθει κανείς άλλος να λύσει τα δικά μας προβλήματα δεν πρόκειται να λυθούν από μόνα τους ο μόνος τρόπος είναι οποιαδήποτε ευκαιρία μας έρχεται μπροστά να την αντιμετωπίζουμε να την αξιοποιούμε έτσι ώστε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε αποφασιστικά βήματα μπροστά ευχαριστώ πάρα πολύ που όσους και όσες κάτσατε μέχρι το τέλος και ακούσατε αυτή την εκπομπή θέλω να πάρω ένα feedback από εσάς τι μας φάνηκε, τι κρατάμε, τι αλλάζουμε είναι one time thing ή να ξανακάνω κι άλλο και ελπίζω να είστε όλες και όλοι καλά καλή συνέχεια Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE