Suze Zilverberg, Een Joods Meisje dat moest Onderduiken

This podcast episode tells the incredible life story of Suse Zilverberg, a Jewish girl from Dalen, Drenthe who had to go into hiding during the darkest days of World War II. Suse's family was part of the small Jewish community in Dalen, but their lives dramatically changed after the German invasion in 1940. Suse went into hiding with the help of unexpected allies and adopted a new identity. Despite the constant fear and risk, she survived and witnessed the resilience of the human spirit. Suse's story is a testament to survival and the importance of remembering the dark pages of our history. Welkom bij een nieuwe aflevering in onze podcast, de Streekverhalen van Jan Veenstra. Vandaag duiken we in het ongelofelijke levensverhaal van Suse Zilverberg, een Joods meisje uit het Drenthe-Dalen, dat tijdens de donkerste dagen van de Tweede Wereldoorlog moest onderduiken. In deze aflevering brengen we de herinnering aan Suse Zilverberg en de onzichtbare strijd van onderduikers in Nederland tot leven. Suse Zilverberg werd op 23 november 1921 geboren als dochter van Hartog Zilverberg, een huisschilder, en zijn vrouw Susanna ten Brink in Dalen. Haar leven was doorspekt met de warmte van een hecht gezinsleven en een levendige sociale omgeving. Suse, die naar de vakschool in Koeverde ging, genoot volop van het leven, zich onbewust van de naderende storm. Het gezin Zilverberg was onderdeel van de kleine Joodse gemeenschap in Dalen. Ze waren geïntegreerd en gerespecteerd. Dit veranderde dramatisch met de Duitse inval in 1940. Na de inval leek het leven voor Suse aanvankelijk weinig te veranderen. Maar langzaamaan seipelde de realiteit van de bezetting door, met beperkingen en verboden specifiek gericht op de Joodse gemeenschap. De angst groeide, vooral na de februaristaking en de daarop volgende Duitse repressages. In oktober 1942 werd het gezin Zilverberg opgepakt, met uitzondering van Suse, die op dat moment in Assen was. Met hulp van onverwachte bondgenoten begon Suse's onzichtbare strijd om te overleven. Suse's reis tijdens de periode van onderduiken was er een van constante angst, maar ook van buitengewone moed. Van het verblijf bij de familie Nathans in Assen tot haar tijd bij de familie Dorsman, elk adres markeerde een periode van stilverzet. Voor Suse betekende onderduik niet alleen zich verbergen, maar ook het aannemen van een nieuwe identiteit. Met een vervalsd persoonsbewijs en de constante dreiging van ontdekking, leefde Suse op het scherpst van de snede. Het was een periode van onzichtbare spanning. Ondanks de risico's die het met zich meebracht, konden vele moederjoodse onderduikers als Suse te helpen. Na de bevrijding werd de omvang van de holocaust duidelijk. Suse ontdekte het tragische lot van haar familie. Ondanks het immense verlies vond ze de kracht om verder te gaan, haar ervaringen een plek te geven en uiteindelijk te getuigen van de veerkracht van de menselijke geest. Suse's verhaal is een testament van overleven, een herinnering aan de duistere bladzijden van onze geschiedenis en het belang van herdenken. Het leven van Suse Zilverberg is slechts één van de vele verhalen van moed, verlies en overleven tijdens een van de donkerste perioden in de menselijke geschiedenis. Laten we hen niet vergeten. Dank je wel voor het luisteren naar de Spreekverhalen van Jan Veenstra. Tot de volgende keer!