podcast jessica en rianne

Jessica and Rianne discuss the impact of fitness and holistic therapy on women's lives. Rianne, the owner of Stronger for Life gym, is also Jessica's personal trainer and a holistic therapist. They emphasize the importance of creating routines and taking care of oneself through movement. Rianne shares her personal journey of overcoming body image issues and finding solace in fitness. She believes that personal trainers should create a safe and comfortable environment for their clients, addressing not only physical but also emotional and mental well-being. Rianne's experiences have shaped her approach to training and inspired her to help other women. She is currently writing a book about her own trauma and believes that personal experiences can be transformed into a mission to help others. Hey, hallo en welkom bij de vrijzijn podcast. Ik ben Jessica en ik ben hier om jou te begeleiden om in jouw innerlijke kracht te stappen en authentiek jezelf te zijn. Vrij te zijn om wie jij bent, want alles zit al in jou. En vandaag ga ik in gesprek met Rianne Lenters voor de serie vrouwen die het verschil maken. Het zijn namelijk niet alleen de supersterren in deze wereld en de miljonairs die het verschil maken, maar juist de alledaagse vrouwen die een rimpel effect creëren in deze wereld. Welkom Rianne. Dankjewel, superleuk. Het is hartstikke leuk dat ik deze podcast met jou mag nemen. Heel veel zin in. Ja, ik ook. En voor degenen die Rianne nog niet kennen, Rianne is eigenaar van de sportschool Stronger for Life in Luton. Ze is ook mijn personal trainer en tegelijkertijd holistisch therapeut, Nike master. En naast dat ze mij altijd traint en zorgt dat ik weer fysiek fit en gezond ben, zijn we eigenlijk ook altijd aan het sparren op alle holistische niveaus. En we zijn tegelijkertijd met de opleiding tot holistisch therapeut begonnen. Klopt inderdaad, klopt. En eigenlijk ben jij inmiddels zover dat jij het zelf allemaal heel goed onder de knie hebt. Dus we zijn inmiddels, nou hoe lang ben je nu bij mij? Twee jaar denk ik? Drie jaar? Ja, en ik zie dat jij gewoon je routine hebt gevonden in het sporten. En nou ja, dat was mijn doel sowieso. En dat is superleuk om te zien. Ja, mooi resultaat. Ja, ik bedacht het me inderdaad toen ik hier toe reed. Het was inderdaad december. Het was nog net coronatijd. Klopt. Ik had fysieke klachten en ik vroeg heb natuurlijk heel veel gejudo'd. En ik had eigenlijk een beetje weerstand om weer te gaan sporten. Maar mijn lichaam ging mij toch vertellen dat ik toch wel iets meer moest gaan doen om fit en gezond oud te gaan worden. Dus ik dacht oké, ik moet toch weer gaan sporten. Maar wat ga ik er doen? Want vroeger ging ik echt sporten tot aan het falen. Dat ik echt kotsend langs de judo mat lag. Toen dacht ik ja, dat wil ik niet meer. Dat kan ik niet meer. Dat ben ik ook veel te oud voor inmiddels. Precies. En ik volgde jou al een poosje en je inspireerde me heel erg, maar ik had eigenlijk niet kunnen beseffen wat voor impact je uiteindelijk hebt gemaakt. Weet je, ik dacht nou ik ga dit gewoon doen. Ik zie wel waar het schip strandt. Maar ja, ik wil het vandaag ook gewoon vooral hebben inderdaad op de impact die jij hebt gemaakt op mijn leven. Maar ook dat ik zie dat jij dat doet op de andere vrouwen hier in de sportschool. En jij doet inmiddels veel meer dan alleen maar personal trainen natuurlijk. Ja, precies. Dat vind ik echt wel heel mooi om te horen natuurlijk. Dat doet echt wel wat met mij. En ik zie dat ook inderdaad terug. En dat vind ik echt fantastisch. Dat ik gewoon zie dat jij gewoon drie keer in de week hier komt en je dingetje doet en je je thuis voelt. Ja, en dat je dat gewoon blijft doen. Dat het gewoon een gewoonte is geworden. Dat het gewoon een routine is geworden. En ja, dat is eigenlijk waar mijn hele bedrijf op gebaseerd is. Ja, en wat ik gewoon superbelangrijk vind voor mensen in het algemeen. Die routine creëren. En die routine creëren vooral in het zorgen voor jezelf. En dat begint ook met bewegen. En tuurlijk hoeft dat niet voor iedereen zo te gelden. Het hoeft echt niet zo te zijn dat iedereen, dat we alles overeen kan scheren. Dat absoluut niet. Maar ik denk wel dat met bewegen de eerste stap toch echt wel bij heel veel mensen gezet is. Ja. Ja, ik vind het ook zo mooi dat het meer gaat dan als we het dan toch over het holistische hebben. Dat het meer gaat over alleen het fysieke niveau. Mensen komen natuurlijk in eerste instantie hier binnen omdat ze niet blij zijn met zichzelf. Of omdat ze niet fit zijn. Of omdat ze misschien pijntjes hebben. Klopt dat. En ja, als je dan ook naar mezelf kijkt. Het gaat over zoveel meer dan dat. En die aanpak die heb jij ook gewoon helemaal. Misschien kun je er iets over vertellen hoe jouw. Nee, je bent gewoon niet jouw duizenden in één dozijn personal trainer zeg maar. Ja, nou ik denk dat dat in het begin is heel erg onbewust gegaan. Kijk, mijn sportschool is echt gebaseerd op lesgeven. Want lesgeven was gewoon mijn droom. En daar ben ik mee begonnen. En dat was mijn passie. En dat is het nog steeds. En uiteindelijk zijn we begonnen met personal training. En toen kwam dat mij al heel snel naar voren. Dat ik dacht van ja, maar ik voel wel bepaalde dingen bij bepaalde mensen weet je. Ik heb daar toch wel voelspuiten voor schijnbaar. Of ik zei dingen dat ik dacht van oké, nou raak ik dus precies de juiste snaar bij iemand. En in het begin was dat natuurlijk heel erg onbewust. Dan deed ik daar ook niet zoveel mee. En ja, dacht ik ook wel heel erg van je kunt niet voor iedereen hetzelfde programma hebben. Dat sowieso. Dus ik probeerde iedereen op zijn of haar manier te coachen eigenlijk. En nou ja, toen ben ik natuurlijk de opleiding holistische therapeut uiteindelijk gaan doen. Ja, toen werd het voor mij wel heel duidelijk dat ik dacht van oh ja, dit is dus wat ik aan het doen ben eigenlijk. Toen werd ik mij eigenlijk nog veel meer bewust van dat ik dus gewoon bepaalde dingen toch wel heel snel aanvoel of zie of merk. Ja, en dat veiligheid voor heel veel mensen toch wel echt voorop staat om ergens te komen. Kijk, je hebt hele mooie personal training programma's en er zijn hele goede personal trainers in deze wereld. Dat geloof ik echt. Met hele mooie video's hoe het allemaal moet. Maar voelt iemand zich veilig bij die personal trainer? Want als je de wekelijks moet komen, ja, dan is het wel fijn dat jij je op je gemak voelt en er niet tegen opziet om naar je persoon toe te gaan. Ja, dat ook. Maar ieder persoon is natuurlijk gewoon uiteindelijk een optelsom van zijn opvoeding, van alle dingen die hij meegemaakt heeft in het leven. Ze hebben belemmerende overtuigingen bij elkaar, trauma's. Daar word je echt soms compleet in teruggeslingerd. En die komen natuurlijk ook dan allemaal aan bod. Ook op hoe je over je eigen lichaam denkt of of je wel goed genoeg bent. En ik denk ook, wij hebben natuurlijk al wat gesprekken gehad, dus ik weet ook iets over jou. Ik denk dat het jou ook heel mooi is om te vertellen waar jouw eigen pad, waar dat begonnen is en waar dat is. Want eigenlijk denk ik, en zo zie ik dat bij heel veel beroepen, je eigen persoonlijke missie wordt uiteindelijk je zielsmissie. Je moet eerst je eigen pad lopen voordat je daar andere mensen mee kunt helpen. En ik denk heel erg dat dat pad wat jij gelopen hebt, dat is waar al jouw klanten uiteindelijk ook vandaan komen. Daarom kan je ze zo goed begeleiden zeg maar. Ja, omdat je ook ziet wat, je herkent je natuurlijk en ik snap wat ze zeggen. Dus en als ik dat niet zou snappen, dan denk ik dat het een stuk moeilijker was om iemand daarin te begeleiden, absoluut. Ja en heel toevallig ben ik daar nu dus serieus een boek over aan het schrijven. Ik vind dat echt wel een heel erg dingetje hoor. Dus mijn eerste deel van het boek was ook mijn eigen trauma, dus mijn eigen proces. En ja, dan herbeleef je dat ofzo ook weer. Toen ik dat moest beschrijven van, hé waar is dat eigenlijk nu begonnen? Ja en toen dacht ik wel van, jeetje, jeetje, meneertje, dit is echt wel erg wat ik nu opschrijf. En was het ook echt zo erg? Ja. Ja, dan kan ik me nu niet meer voorstellen dat ik daar begonnen ben, maar ik kan me wel goed voorstellen dat heel veel vrouwen daar nog wel zitten, weet je, in de verafschuwing van hun eigen lichaam, het uit verbinding zijn met hun eigen lichaam, niet mooi vinden, zich daardoor heel depressief voelen, negatieve gedachtes hebben over zichzelf, zichzelf niet mooi vinden, zichzelf niet goed genoeg vinden om, ja, om überhaupt de wereld in te gaan. En zo heb ik mij echt jaren gevoeld. Ja, jaren. Ja, wil je daar iets meer op dieper op ingaan of is dat lastig? Nou ja, ik was gewoon heel erg negatief over mijn lijf. Ik had totaal geen verbinding met mijn lichaam. Wat was je? 16, daar is echt wel, en ik had heel erg acne. Voor mij was dat, kijk, het overgewicht, of ik had geen overgewicht, totaal niet, ik had hartstikke gezond gewicht, ik zag er ook echt gewoon normaal, gezond uit, maar het is bij mij echt begonnen met acne, dus ik kwam zeg maar onder de puisten en toen, ja, dan ga je anders naar jezelf kijken, dat vond ik echt ontzettend moeilijk, want het was echt niet kleinzerig ofzo, het was echt wel veel. Dus, nou, daar ben ik ook bij verschillende harttherapeuten voor geweest, uiteindelijk ook pittige medicatie voor gehad, aan de pil voor gegaan, en ja, toen ben ik 15 kilo aangekomen, omdat ik dus aan die pil ging, dus ik ging van de ene kwal naar de andere kwal, ja, en ik denk, op dat moment was ik gewoon volledig uit verbinding met mijn lijf, dus ja, ik voelde dat, ik was alleen maar met mijn hoofd bezig over mezelf, aan het nadenken van, jeetje, wat zie je eruit, en alleen maar negatief praten tegen mezelf, ja, gewoon echt depressief, echt depressief, dus dat was echt wel een hele moeilijke periode, maar daarentegen, sporten heeft mij daarin gered, want als ik ging sporten voelde ik me goed, dus op een gegeven moment had ik ook echt een verslaving van sporten, en daar hoefde ik dus niet, daar kon ik weggaan bij mijn gevoel, ik denk dat dat het vooral is, dus daar heb ik mijn sportverslaving ontwikkeld, en daar was de enige plek dat ik mij enigszins goed voelde, wat ook wel bijzonder is, want daar waren ook allemaal spiegels, en daar kon ik wel naar mezelf kijken ofzo, maar ja, als ik vroeger in de spiegel keek op school, ja, dan had ik heel veel moeite daarmee, ja, met mezelf, ja, en toen ik dat dus ging beschrijven, en ook voor het boek, ja, toen kwam ik er eigenlijk ook pas achter ja, hoe diep dat zat, ja, dat is wel heel bijzonder, dat je dat dan gewoon nu voor de tweede keer dan weer doorleeft ofzo, en dat je echt denkt van, jeetje, wat heb ik toch gedacht over mezelf, ja, wat erg, ja. Ja, aan de andere kant denk ik ook dat het heel mooi is, dat schrijven van dat boek zal iets heel therapeutisch voor jou hebben, zeker, dat gaat mij echt enorm helpen, dat weet ik ook, en ik denk ook door het weer te doorleven, word je eventjes aangeraakt, maar tegelijkertijd kom je daardoor weer meer in contact met jouw doelgroep, want zulke vrouwen ga je hier ook binnenkrijgen, het zal misschien niet altijd acne zijn, maar ik denk dat er best wel heel veel vrouwen zijn die heel veel haat of onzekerheid voor hun eigen lichaam hebben, dat is gewoon bij mezelf, toen ik hier binnenkwam, haatte ik mezelf, ik had een maagverkleining gehad, ik was bijna 30 kilo afgevallen, het was echt niet dat ik nog een of andere blokje was ofzo, wat hier binnenkwam, maar ik vond mezelf echt lelijk, ik was boos op mezelf, op mijn lichaam, het voelde als gevaald, er waren mensen die met deze operatie 50 tot 70 kilo afvielen of meer, en ik viel maar 30 kilo af, en ik zat verdorie nog steeds rond die 100 kilo net, weet je, ik was er ooit wel 98 geweest, en toen ging mijn weegschaal weer terug naar die 100, en wat ik ook deed, ik kwam er niet onder, en nou ja, we gingen met de voeding aan de slag, en ik ging elke week of een paar keer per week op de weegschaal staan, en ik zei op een gegeven moment ook tegen jou, ik ga hiermee stoppen. Ja, het werkt niet. En niet met het trainen, maar gewoon de voeding en het wegen, ik raak hier zo gefrustreerd van, de focus moet van dat gewicht af. Ik zei het toen ook op een gegeven moment, ik heb voor mezelf een ander doel gesteld, over, nou ja, wat was het, 8 jaar word ik 50, en nu is dat inmiddels 7 jaar, en dan wil ik in de spiegel kijken, en dan wil ik denken, dang, woman, you look good for 50, weet je, ik wil gewoon fit en soepel en sterk zijn als ik oud word, weet je. Ja. Ja, weet je, vroeger als je 40, 50 was, was je oud, dat is nu ook al niet meer zo, maar het is wel echt, ik heb gewoon echt mijn prioriteiten verlegd, ik heb geen idee hoeveel ik op dit moment weeg, ik zie dat mijn lichaam wel verandert. Ja, nou, ik vind, jij hebt die fotoshoot gedaan, ja, ik vind dat zo fantastisch om te zien, ja, ik zat echt te kijken naar zo'n gigantisch mooie vrouw, en, ja, hoe mooi zou het zijn als jij jezelf dan ook zo kan zien, weet je, en, nou, ik had wel het idee dat jij, nou ja, ook met die shoot, dat jij dat wel meer ging voelen ook, en dat je dat meer ging denken over jezelf, en dat dat stukje toch wel veranderd is ten afzichte van twee jaar terug. Ja, ik ben toegesporten vanuit haat, frustratie, echt vanuit de kort over een negatief zelfbeeld over mezelf en over mijn lichaam, maar ook gewoon in totaliteit, en nu zie ik nog steeds wel dat ik denk, ach, ik zou dit wel nog iets beter willen, of dat nog iets anders willen, we blijven toch een beetje perfectionistisch, maar ik kan het meer loslaten, ik doe het nu vooruit liefde voor mezelf, weet je, nu kan ik ook echt zeggen, ik hou van mezelf, ik ben tevreden met mezelf, maar ik denk dat ik dat ook nu zou kunnen zijn als ik wel weer 10 kilo zou aankomen, dat ik gewoon meer ook inderdaad meer in mijn lichaam zit, minder in mijn hoofd, dat ik gewoon meer thuis in mezelf ben, en dat ik nu gewoon vooral ook sport vanuit die liefde voor mezelf, omdat ik fit en gezond oud wil worden. Ja, precies, en dat is denk ik ook het meest belangrijke, dat jij, waarom sport jij, is dat als je het doel hebt om puur bijvoorbeeld af te vallen, en verder helemaal niks, ja, dan kan ik je op een briefje geven dat je niet vol gaat houden. Dat is niet de motivatie, dat moet niet je motivatie zijn om alleen maar die kilo's eraf te willen, de sporten is veel meer dan alleen dat. Ja, sporten is ook voor jezelf zorgen op een hele goede manier, even uit je hoofd zijn, even in verbinding zijn met je lichaam, even voelen in je lijf, en ja, ik denk juist in deze tijd waarin we te veel zitten en gewoon te weinig bewegen, dat sporten echt heel vaak de oplossing is door alleen al dat te doen, ja. Nee, en je hebt geen keus om dan in je lichaam of in je mind te gaan zitten, je moet wel aanwezig zijn in het hier en nu op het moment dat je gaat sporten, en dat, inderdaad, dat wordt zo onderschat, en natuurlijk hebben we ook een tendens gezien dat mensen heel erg gingen sporten puur inderdaad alleen op dat stukje bodybuilding en uitleggen. Ja, en dat is ook wat je nu bijvoorbeeld onder die BN'ers ziet, dan gaan ze een programmaatje volgen en krachttraining is natuurlijk helemaal een hype, en dan zie je dat al die BN'ers dat gaan doen, en ik hoop dat ze een ander daarmee inspireren, van iedereen kan dit, alleen ik vind het wel jammer dat mensen dan denken van, joh, dat is het alleen, weet je, want dat is het niet alleen, het is veel meer dan dat, het is veel meer dan alleen maar een mooi lichaam hebben en trots zijn op jezelf. Tuurlijk, vanuit daar ga je je wel beter voelen en ben je misschien wat blijer, maar verder is dat heel leeg, vind ik. Kijk, sporten voor een mooi lichaam heb ik ook heel lang gedaan, alleen maar om af te vallen, echt wekelijks beulen, nou, wat jij ook zegt, zelfhaard, gewoon alleen maar bezig zijn met jezelf afbeulen, om maar een bepaald gewicht te bereiken, en nu denk ik altijd, nee, ik sport om hele andere redenen, ik sport om mij goed te voelen, en ik sport om mij energiek te voelen, mijn dag energiek te beginnen, en, nou, om mijn hoofd ook lekker leeg te hebben, ja, en veel meer dan alleen een mooi lichaam. Ja, dat is een onderdeel, ik ben blij als dat mee verandert, alleen het is niet meer mijn hoofddoel. Nee. Nee, en het is ook gewoon zo, als je in beweging blijft, het maakt ook niet per se uit dat je naar de sportschool daarvoor moet, maar het is gewoon een wezen, dat, weet je, als jij in beweging blijft, dan blijft letterlijk alles stromen, zowel op het fysieke niveau als op het energetische niveau, als we dan even weer de holistische niveaus erbij slanken, weet je, je bloedpijs trompen, je hart moet gewoon werken om je zuurstof en je bloed erom te pompen, je lymphocleren moeten aan het werk gaan, dus je afvalstoffen worden beter afgevoerd, dat betekent eigenlijk ook automatisch dat je energieniveau gewoon beter wordt, dat dat ook in beweging blijft, want dat is ook gewoon het nadeel, als je stil gaat zitten, stagneert niet alleen de bloedtoevoer en dergelijke, maar ook gewoon de energie op andere niveaus, dus dat zorgt er weer dat je chakras minder goed door gaan romen, dat zorgt weer voor andere blokkades, dus op het moment dat je fysiek stil komt te zitten, gaat ook gewoon de doorstroming op andere niveaus direct afzalig zitten, en dat merk je ook gewoon, weet je, en dat vind ik zo mooi wat jij ook doet met je personal training, ja, ik ben mijn setjes aan het doen en we zijn werken aan het aan progressie, maar tegelijkertijd stel je me ook de vragen van, oké, welke overtuiging heb je dan, wat zit hierachter, en ik vind het natuurlijk ook super grappig om dat te doen, want zo kijk ik ook elke keer naar mezelf, maar er zijn natuurlijk ook mensen die zijn zich helemaal niet naar de bus vallen, en jij kan wel echt mooi de vinger op de zero plek leggen, en dan denken mensen ineens, hé, oké. Ja, daar gaan ze vaak wel over nadenken inderdaad, ja, en dat is iets wat ik ook gewoon graag doe, mensen die juist de vragen stellen, zodat zij gaan nadenken van, hé, maar waarom doe ik dit, en dat is dat stukje bewustwording, en ik geloof dat bewustwording is eigenlijk alles, want als je je bewust bent van iets, ja, dan kun je het ook aanpakken en veranderen, maar als je het niet weet van jezelf, ja, dan weet je het niet, dus dan kun je daar ook helemaal niks mee. Dus ik maak mensen zeker bewust met het stellen van de juiste vragen, maar het is bij jou bijvoorbeeld wel heel anders, daar zitten wel heel veel gradaties in, sommige mensen moet ik echt heel voorzichtig mee beginnen, dan merk ik al van, ja, die zijn nog niet zo ver om bijvoorbeeld een bepaalde vraag te kunnen beantwoorden, jij bent daar heel open in en heel zelfbewust al, maar ik begin ook wel echt soms op niveau 1 daarin, dat ik eerst denk van, beweeg maar eens, nou, dan ga ik dus naar kijken, en dan begin ik heel langzaam eens te vragen, want sommige mensen kun je daarmee ook denk ik voor blok zetten, van, oh, help, nou, dit had ik niet verwacht, dat ze mij dat ging vragen, want dat is natuurlijk wel een pittige vraag dan, en wat ik ook merk is, wij hebben natuurlijk ook een programma, en daarin zijn we ook bezig met bewustwording, en als het mensen soms heet onder de voeten wordt, en ze worden geconfronteerd met zichzelf, of met een probleem, ja, ga je het aanpakken, afloop je er voor weg, en dat is wel een hele moeilijke, ook om soms te tacklen, want soms hebben wel mensen de neiging om dan weg te lopen. Allerlei oude patronen en programma's, die worden er in werking gesteld, en daar weet ik alles van, dat is hetzelfde waarom mensen stoppen met lijnen, als het even tegenstift. Precies, dan begint er in één keer van alles, dat je denkt van, oké, maar je was, en ik zie dat dan natuurlijk heel anders, ik zie het als, ik zie progressie natuurlijk, op hele andere manieren, dan alleen bijvoorbeeld het gewicht, of ik zie dat ook in hun denken, of hoe ze gegroeid zijn, maar sommige vrouwen, die kunnen dat echt niet zo zien, die zien zichzelf echt dan, stel, er gaat niks af, en ja, dan denken ze echt, nou dit helpt niet, ik stop. Ja. En dan, ja, heb je ook nog weer gevallen, dus de stap om weer te beginnen wordt steeds groter. Ja, zie je wel, ik kan het niet. Precies. Die dingen komen alleen maar weer naar voren. Ik moet zeggen, toen dat gewicht bij mij ook niet naar beneden ging, had ik ook even zoiets van, dat ik dacht, oh god, ik zie je wel. Ja, maar weer niet. Nee, maar toen had ik wel even zoiets van, hoho, dus dat was wel heel fijn, maar ik kan me heel goed voorstellen, ja, die Jessica die ik nu ben, is niet die Jessica die ik twintig jaar geleden was, dus het is ook gewoon geen one size fits all. En jij doet natuurlijk niet alleen maar personal training. Nee, klopt. Je gaat echt nog veel dieper dan dat. Ja. Ik zie ook, jij doet natuurlijk nog een aparte ruimte in je sportschool, ook nog voor andere behandelingen. Ja, nou, ik heb dat holistische therapeut, dat combineer ik eigenlijk, en wanneer ik echt merk dat ik zie van, joh, ik kom bijvoorbeeld niet verder met een probleem, want waar ik bijvoorbeeld heel erg op let is slaap, nou ja, of als ik zie dat iemand gewoon omlaag gaat, in plaats van omhoog, dat je een fysieuze cirkel hebt, waar mensen soms in zitten, en ik zie het, bij sommigen zie je gelijk na vier weken, de energie wat meer, ze gaan zeg maar omhoog. Maar bij sommigen zie ik dat ook niet. En dan denk ik, oké, er moet misschien wat zwaarder geschut in worden gezet, en dan bied ik ook vaak aan om een holistische behandeling te doen, en wat ik merk, is dat ik hier nu mensen heel erg daarmee, in aanraking mee stel, dus ik ben eigenlijk mensen heel erg bekend aan het maken, met wat holistische behandelingen eigenlijk precies zijn. Heel veel weten dat niet, en als ze het dus ervaren, komen ze met de vraag van, hé Rihanna, mag ik dat volgende maand nog een keer doen? Dus, en we kunnen gewoon, ik kan net wat dieper gaan, maar dat betekent niet, ik heb ook weleens iemand binnengekregen aan de holistische kant, waarvan ik heb geadviseerd, ga jij maar eens gewoon sporten. Want ik denk dat dat al heel veel gewoon zou helpen. Dus ja, ik denk dat de combinatie altijd het meest belangrijke is. Maar ik ben bij jou wel heel erg benieuwd van, hoe heb jij nu voor jezelf die routine zo goed kunnen vasthouden? Want echt waar, dat is wel een applausje waard. Hoe doe je dat? Hoe hou jij die routine zo goed vast? Nou, ik wilde natuurlijk eerst gewoon weer gaan sporten, maar ik had wel heel erg duidelijk van, nou, ik wil dat niet meer op mijn oude wedstrijd manier doen. Gaan voor het gaatje, en alleen maar echt even een keer tot falen gaan, weet je, dat trek ik gewoon niet meer. Dus, ik had bedacht, ik ga eerst eens één keer in de week bij jou gewoon personal training doen. En dat wil ik eerst eens volhouden. Nou, we zijn ook naar voeding gaan kijken, daar ben ik zeker wel op gaan letten, maar niet, nou, ik ben sowieso niet zo'n groepsprogramma als mensen. Ik ben daar best wel individualistisch in. Het is best wel interessant om eens te onderzoeken, wat daar dan weer onder zit. Dat bedenk ik me nu. Maar, ja, hoe heb ik het gedaan? Ik dacht, laat ik eerst maar eens gewoon zorgen dat ik de routine erin krijg. Ja, nou dat... Dat ik structureel op kon dagen voor die één keer in de week. Ik denk, als ik dat onder de knie heb, en dat ik daar niet in opgeef, dus dat ik inderdaad niet al mezelf laat tacklen door al die belemmerende overtuigingen, weet ik veel wat, dan ga ik nou twee keer in de week. Dan zou je twee keer in de week gaan sporten. Nou, toen ik dat gewoon vast kon houden, ook gewoon plantechnisch, want ja, je moet het toch ook weer om je hele leven heen vouwen. Ja, en je hebt ook je eigen bedrijf. Kinderen, honden, mannen, die er ook nog een beetje aan was. En je wil natuurlijk ook aandacht voor jezelf op een ander niveau. Dus ik vond het ook heel erg belangrijk dat ik niet overweld raakte. Ja, dat het leven niet alleen maar gaat draaien om eten, sporten, werken, slapen. Ja, vooral niet dat je een beetje het gevoel hebt dat je alleen maar aan het rennen en het vliegen bent. Nee. Om al die ballen in de lucht te houden. Want dat is natuurlijk ook iets wat je heel vaak krijgt. Heel veel mensen beginnen aan een goed voornemen, bijvoorbeeld. En zeggen, ja, ik ga dit doen. En dan ga ik ook direct dit, dit, dit, dit, dit doen. Ja, dan weet je gewoon, dat gaat gewoon niet lukken, want het is gewoon te overwhelming. Dus ik ben gewoon mijn grote doelen in kleine doelen gaan knippen in kleinere stapjes. Dus ik denk, nou, dan ga ik eerst dat doen, dan twee keer in de week doen. Toen heb ik op een gegeven moment gezegd, nou, ik wil een derde keer zelf gaan doen. Als ik dat vast kan houden. En toen is het eigenlijk heel organisch zo gaan lopen, dat ik ben gaan afschalen met het personal training. Want ik denk, nu heb ik zelf gewoon die drive, dat ik het gewoon wil blijven doen. En natuurlijk zitten er wel eens weken tussen dat het gewoon twee keer in de week is. Omdat het gewoon echt niet uitkomt. Ik heb wel tegen mezelf gezegd, ik ga me echt niet in allerlei bochten wringen. Natuurlijk moet ik mezelf af en toe echt wel een schop onder m'n hol geven. Ja, maar toch, ik vind drie keer per week, of twee keer, vind ik echt wel heel knap als je dat kan. Ja, en ik vind het super knap dat je dat dan ook zelf zo organiseert en doet. Maar dan levert het je waarschijnlijk ook wat op. Anders zou je er wel mee gestopt zijn waarschijnlijk. Ja, het gewicht weet ik dus niet, maar dat heb ik nu losgelaten. Ik zie mijn lichaam wel heel erg veranderen. En ik krijg het ook van andere mensen nog. Zo, wat ben je afgevallen. Ik denk, geen idee, want de beweegschaal doet het niet meer. Maar dat is ook geen prio meer. En ik ben ook gewoon wel anders gaan leven. Dan moet ik zeggen dat slaapdingetjes nog steeds wel denken. Ik ben gewoon wel een beetje de nachtuiltje die gewoon s'avonds altijd lekker in de flow zit. Ja, die dan lekker van het leven komt. Ja, maar ja, gewoon van het werk dat ik lekker... Ja, dan wil ik nog iets creëren. Dan rammel ik dat zo even lekker uit m'n toetsen. Dan denk ik, oh ja, ik moet me nog even dat doen. Oh shit, het is alweer half één. En met het eten ook, weet je. Ik dacht van, ik wil er niet op die manier op letten, maar ik wil wel andere keuzes gaan maken. Dus laat ik eerst maar eens met tachtig, twintig gewoon beginnen, weet je. Ik mag nog steeds gewoon lekkere dingen, maar ik probeer daar wel op te letten. Op een gegeven moment ben ik ook gewoon bepaalde voedingsmiddelen gaan ruilen voor andere dingen. Gewoon geen grote stapjes in één keer, weet je. Gewoon kleine stapjes. Ja, weet je, oké, nu stop ik bijvoorbeeld met dit. Ik had bijvoorbeeld toen ik geopereerd werd, heb ik tegen mezelf gezegd, geen Red Bull meer. Dat dronk ik echt niet superveel. Dat was hoogstens één blikje per keer en maximaal twee per week of zo. Dat had ik wel echt tegen mezelf gezegd, want ik weet gewoon dat het niet zo goed voor je is, maar ik vind het zo lekker. Dus als nu iemand een blikje open maakt, dan zegt dat, mag ik even ruiken? Oh ja, ja, inderdaad. Ik ruik alleen nog de ruik drinken tegen die bier. Maar op die manier heb ik gewoon die kleine stappen gemaakt. En nu heb ik toch iets wat ik aan het werk ben. Dus weet je, ik drink bijvoorbeeld zo goed als nooit al alcohol. Ik rook niet. Ik heb nog een lichte Coca-Cola Zero-verslaving. Dus dan probeer ik tegen mezelf te zeggen, nou hou het bij twee glaasjes per dag. Maar ik ben wel echt gaan zeggen van, oké, nu heb ik bijvoorbeeld bij de Primark zo'n één grote waterfles van twee liter gekocht. En daar staan allemaal van die mooie streepjes op van, je bent goed bezig of ga zo door. Dus dan denk ik, oh dat gaat best wel heel makkelijk. Dus op die manier ben ik meer water gaan drinken, ook gewoon weer vaker thee. En dat ze op die manier gewoon vaker de juiste keuzes gaan maken. Ja, en uiteindelijk heb je toch het lef gehad om ook die fotoshoot te doen. Nou, dat is toch wel, daar moet je ook wel een beetje lef bij hebben. Anders dan... Ja, lef heeft het me nooit aan ontbroken. Nee, dat, nee. Ik ben ook echt niet bang om plat op mijn gezicht te gaan. Dus ik durf ook wel risico's te nemen. Maar tegelijkertijd natuurlijk voel ik het wel spannend. Maar ja, ik had zoiets van, nou A, ik wil gewoon inderdaad voor mezelf vieren wat ik bereikt heb. En tegelijkertijd denk ik, ja Jess, jij hebt zelf ook een missie uit te dragen. Leef ook je eigen missie. Ik heb die foto's inderdaad ook gewoon op Facebook geknald. Waarvan ik echt wel dacht, ja, moet ik dat wel of niet doen? Ik ben natuurlijk ook gewoon keurmeester in opleiding. Mensen gaan hier wat van vinden. Ja, weet je, dat boeit niet. Als ik alles goed doe, vinden ze ook wat van me. Zeker. Als ik het niet goed doe, vinden ze ook wat van me. Dus ik denk, maar ik doe het niet om te zeggen, oh, kijk mij nou. Maar het is meer omdat ik ben het echt gaan showen. Omdat ik het andere wezen wil laten zien, weet je. Ten eerste. Nou, ik vind het vooral om te kijken van waar ben je begonnen en waar sta je nu? Want ja, als je kijkt naar acht jaar terug ben je al bijvoorbeeld tien jaar terug. En je vergelijkt dat met nu. Er zit wel een verschilletje in. Qua uitstraling vind ik. Hoe jij in het leven staat. En ja, dat is toch wel echt een verschilletje. Ja, maar ook tegelijkertijd ook. Ja, weet je, ik weet het echt wel. Ik heb nog steeds geen maatjes sinds ik ben gewoon nog steeds 42. Maar weet je, mijn lengte en lichaam is gewoon helemaal prima. Ja, is dat ook altijd wat we dan moeten nastreven? Want dat is een bepaald gemiddelde waarvan ik denk, ja, het is misschien handig voor je kledingmaat. Want dan is die er waarschijnlijk veel. Maar is dat iets wat we met elkaar dan allemaal moeten nastreven? Want ja, ik zie dat geen enkele vrouw daarin gelijk is. En ik vind, ja, nee. Waarom zetten we dat met z'n allen nog zo? Ik vind het sowieso, dan ben ik gewoon blij met m'n proporties. En tegelijkertijd denk ik, weet je, dat draait het in het leven gewoon helemaal niet om. En ik denk dat onze maatschappij is zo gericht op uiterlijk. En hoe we eruit moeten zien. En hoe we eruit moeten zien, het gaat er helemaal nergens over. Maar als we echt kijken, wat doet ze nu echt toe in het leven? Toch niet. Nee, dan is dat het laatste. Ja, dan ben je daar echt niet meer mee bezig. Dan ben je, want dat merk ik dus ook heel vaak aan mezelf. Ik vind dat wel grappig. Ik heb echt een kast vol met kleren. Maar als je mij door de week ziet, dan loop ik altijd in een trui. En ja, in een baggy broek of iets wat handig is en wat lekker zit. En echt niet, gewoon m'n spotschoenen heb ik dan aan. Terwijl, vroeger zou ik echt denken, nou, dat is geen kijk, dat kan echt niet. Maar waar ik me dan het meest happy in voel, dat trek ik aan. Omdat ik daar totaal dan niet mee bezig ben, omdat ik andere dingen te doen heb. Ik ben dan, ik doe een staart in m'n haar en ik ga de deuren uit. En vroeger kon dat in mijn ogen gewoon niet. Dan moest ik er gewoon op en top uitzien. En ja, vond ik dat superbelangrijk. En ja, nu denk ik bij mezelf, nee, dat is voor mij echt niet meer het belangrijkste. Ik vind m'n werk gewoon heel belangrijk. Ik vind wat ik te doen heb gewoon heel belangrijk. Ja, en nee, m'n uiterlijk heb ik daar niet meer zo... De identiteit is er niet aan gebonden meer. Precies. Ik ben dan, en ik vind het echt nog wel leuk om mezelf op te maken. En mooie kleren aan te doen in het weekend. En dat vind ik echt, nageltjes doen en dat soort dingen, dat vind ik echt fantastisch. En op die manier voor mezelf zorgen. Maar het is niet meer zo als vroeger dat ik daar echt elke dag mee bezig was. Nee, helemaal niet. Als ik leuk uit eten ga of ik heb inderdaad dat ik gewoon iets voor het bedrijf, een bepaalde bespreking heb, dan doe ik echt wel m'n best om me leuk aan te kleden. Ik hou echt heel erg veel van retro kleding bijvoorbeeld. Weet je, nu zit ik hier ook gewoon in mijn snurk Amsterdam gekkel huispak. Ja, ik heb m'n haar wel leuk een beetje make-up op gedaan, m'n nagels zitten goed. Maar uiteindelijk, het mooiste wat je kan dragen is je eigen uitstraling en dat je zelf verzekerd bent. En dat kan je bij wijze van spreken nog in een jute zak rondlopen. Precies. En ik geloof heel erg dat, ja, wat je energie is, dat dat gewoon superbelangrijk is. Mijn keuzes die ik nu maak, qua voeding, qua sport, qua eten, qua alles, heeft eigenlijk alleen maar te maken met energie. Ik denk bij alles wat ik bijvoorbeeld eet, geeft mij dat energie ja of nee. En ben ik nu energie nodig, dan zorg ik dat ik iets eet waar ik energie van krijg. En dan ga ik me niet volproffen met suiker, omdat ik dan weet dat ik na twee uur al weertrek heb. Of, nou ja, de rest van de dag gewoon daar last van heb. En vroeger was dat bij mij gewoon heel anders. Ach joh, vroeger rolde ik m'n bed uit, keek in de kast, dacht nee, ik heb geen zin in brood, ging ik aan het werk. Nou, dan was ik eigenlijk onbewust aan het eten met het vaste. Maar ja. Na de middag dacht je, ah, ik heb toch wel honger. Oh, ik heb niks in de kast behalve koekjes. Nou, dan vreed ik wel een paar koekjes op. Ja. Rond een uur of drie klapt het je natuurlijk ongelooflijk in. Dus nou, dan gooide ik er wel een mars ofzo en dan een blikje cola. Huppakee. Ja, dan laat je even energie in. Ja, dan kwam ik thuis, had m'n man gekookt. Nee, ik heb niet zo'n honger. Ik nam een paar happen. Nou, dat was het dan, weet je. Dat was gewoon niet leuk om voor mij te koken. Dus dan had ik wel wat gegeten, maar niet veel. En om acht uur stond ik weer met die keukenkastjes in m'n handen. Want dan had ik wel zin in chips of koekjes of weet ik wat. En zo ging het. Ik snap echt niet hoe ik jaren op die manier door ben gekomen. Ja, ik zat ook gewoon in de overlevingsmoos. Maar doordat je jezelf zo slecht voelt, kom je daar ook gewoon niet uit. En ik werd ook gewoon elke ochtend moe wakker. Het voelde ook alsof ik overreden was door een vrachtwagen. Ja, en ik denk dat dat ook heel erg met suiker te maken heeft. Ja, ik heb toen zo'n detox kuur gedaan. Die was iets van zeven of negen dagen. En op dag drie werd ik gewoon al voor de wekken wakker. En ik voelde me al zoveel energiekundig. Zo... Ja, die suiker is echt... Ik dacht echt... Ik heb echt boosje gedacht dat ik iets van fibril had, hoor. En toen dacht ik dan... Oeh, dit is een eye-opener. En natuurlijk heb ik echt nog wel eens een keer, zoals nu met Sinterklaas... Oeh, gevuld speculaas. Ja, lekker. Ik heb vanavond ook... Ik had bonbonnetjes gehad bij Toscana. En gewoon echt lekker. En daar kan ik dan ook echt van genieten. Maar dat plan ik dan ook gewoon. En dan ga ik vandaag wel weer... M'n groene smoothie drinken. En m'n soepje eten. Zodat ik weer m'n groentjes binnenkrijg. Zodat ik me in ieder geval weer fit voel. En daar blijf ik niet meer hangen. En hangen. Vroeger dan was het... M'n week is toch al verpest. Laat ik maar... Laat ik vandaag maar pepernoot gaan eten. Weet je? En dan... Ik dacht dit jaar ook echt... Van die pepernoot waren ook helemaal geen ding voor mij. Terwijl dat altijd... Speculaas vind ik echt heel lekker. Maar dit jaar was het gewoon geen ding. Ik dacht, ja, als ik ze wil, dan pak ik ze. Maar... Ja, ik hoef ze eigenlijk niet. Ik heb nog geen chocoladeletter aangeraakt dit jaar. Nee, dat heb ik ook. Ik heb er totaal geen moeite mee. En inderdaad, die Sinterklaasjes... Die holle Sinterklaasjes met het chocola... Nou, vroeger deed ik daar een moord voor. Nou, het ligt in de kast. Maar ja, dat... Ik denk omdat... Als we dat mooi samenvatten... Dan is onze motivatie nu intern. En hij was waarschijnlijk altijd extern. Dus we deden iets van buitenaf. Ja, we wilden aan de standaarden doen... Voldoen van de samenleving. Qua gewicht en maat en dat soort dingen. En qua uiterlijk. En als je motivatie dus extern is... Dan ga je dus niet de resultaten behalen die je wil behalen. En zodra je motivatie dus intern wordt... En je voelt van... Ja, dit is gewoon veel beter voor mij. En dit is wat ik wil. En dit is mijn pad. Want soms denk ik weleens... Ik heb ook weleens gedacht om bijvoorbeeld te stoppen met alcohol. En iemand te stoppen met drinken. En niet omdat ik... Nou ja... Meer omdat ik daar gewoon zelf last van heb. Dus de dag erna. En ik kan het prima ook wel bij twee wijntjes houden. Maar ik merk gewoon nu... Als ik een avondje weg zou gaan... Nou ja, de volgende dag ben ik echt wel... Verrot, zeg maar. Dan mag je mij echt wel aan mijn neefvies leggen. Vroeger kon je dat beter handelen. Maar als ik dan nu terugkijk... Dan denk ik... Jeetje... Ja, ik vraag me soms af van... Is dat altijd al goed voor mij? Nou ja, het is natuurlijk gewoon niet meer waar. Precies. En toch vind ik het dan ook wel moeilijk om zo'n... En ik hoef die keuze niet te maken. Kijk, ik mag ook gewoon zelf bepalen van... Af en toe drink wel, af en toe drink niet. En dat mag ik ook natuurlijk zelf bepalen wanneer ik dat wel of niet doe. Maar ik merk wel dat dat wel soms voor mij ook een dingetje begint te worden... Dat ik daar over nadenk van... Is mij dat het waard? Ja, en dat zal een ander misschien zeggen van... Nou, doe normaal, joh. Je kan toch wel af en toe een wijntje drinken? Ja, maar als ik het soms zo zie... Dan denk ik... Nee, voor mij heb ik nu andere prioriteiten. En als ik dat intern toch steeds meer ga voelen... Dan kan het best zijn dat ik dat toch aan de kant gooi. Omdat ik dat zelf wil. Ik denk dat het ook gewoon een gevolg is dat je meer in je lichaam zit. Ja, absoluut. Ik word overal meer bewust ervan. Ook met het eten. Ik denk dat het goed is om te weten hoeveel calorieën erin zitten... En dat er iets heel erg vet is... Of dat er heel veel suiker in zit. Dat je in ieder geval je bewust van bent. Maar dat je niet gaat... Dat je alleen gaat tellen als je een beetje wil weten wat de normale porties zijn. Dat je daar een beetje het gevoel met de realiteit in kwijt bent geraakt. Maar ik merk dat ik nu... Niet alleen met het voeden, maar ook met heel veel andere dingen... Maak ik gewoon echt heel holistische besluiten van... Oké, hoe voel ik dit? Wat doet het met mij? Is het mij dit waard? En dan niet vanuit een rationeel, mentaal dingetje... Maar echt gewoon even te in gaan zakken. En dat ik denk, wat heb ik nu nodig? En niet vanuit, ik ben heel erg zielig, dus ik verdien nu wel McDonald's... En daarna nog een bak Ben & Jerry's en weet ik veel wat. En dat betekent niet dat ik die nooit meer eet. Want soms heb ik het denk van, nu heb ik er echt zin in. En dan is dat ook oké. En dan denk je daarna van, nou het was eventjes nodig. En dan moet je het ook weer loslaten. Ja, dan word ik er nog steeds wel een keer ziek van. Maar vroeger at ik denk ik wel één of twee bakken Ben & Jerry's per maand. Nou, dan is je hele caloriebehoefte voor die dag gewoon al vervuld. We hebben ook heel veel mensen gewoon niet door. Nee, en nu kan ik er gewoon... Ah, ik word er gewoon echt ziek van als ik dat doe. Ik kan het ook niet meer gelukkig helemaal opeten. Maar ik weet nu gewoon van, ik heb er nu wel heel erg zin in. Dus dan neem ik gewoon zo'n heel klein bakje. En soms twee kleine bakjes. Maar dat is het dan ook. En als ik het dan toch een keer minder gevoeld heb. Nou, voor die ene keer heb ik het er voor over. Maar het is niet meer dat dat stelselmatig gewoon is. Dat betekent niet dat je nooit meer uit de bocht mag vliegen. Soms moet je dat ook gewoon bewust wel weer een keer doen. Om ongeveer te voelen van oké, het was lekker. Was het het waard? Ja en nee. Oké, ik ben er nu weer voorlopig weer helemaal klaar mee. Ja, en ik heb het even weer gehad of zo. En dan is het ook weer klaar. Ik heb eigenlijk nog tot slot een vraag aan jou. Wat betekent het voor jou om vrij te zijn en autotiek jezelf te zijn en autotiek te leven? Nou, dat is een hele mond vol. Maar zoals ik er naar kijk. Ik denk dat ik in mijn ondernemerschap mij ontzettend vrij voel. Dus dat dat voor mij altijd wel vrijheid is geweest. Dat ik mijn eigen dag in kan delen. Mijn eigen tijden kan indelen wanneer ik wil werken. En niet een baan heb van 9 tot 5. Dat ik zelf kan creëren. Dat is voor mij ook echt vrijheid. Dat ik zelf kan bepalen wat ik doe. Dat ik me naar niemand hoef te verantwoorden. Of het idee wordt goedgekeurd of niet. Dat beslis ik zelf. Dat is voor mij enorme vrijheid. Voor mij is ook vrijheid dat mijn energie gewoon vrij kan stromen. Dus mijn creativiteit, mijn gedachtes. Dat alles er gewoon mag zijn. Mijn emoties. Ja, dat dat gewoon allemaal er mag zijn. Ook dus een slechte dag. En niet alleen maar een goede dag. Maar die slechte dagen zijn er ook niet voor niks. Dus eigenlijk dat alles er gewoon mag zijn zoals het is. En dat ik dat ook zo kan zien. Van het mag er allemaal zijn zoals het er is. En mijn leven hoeft niet perfect te zijn. We hebben hier gewoon te maken met dualiteit. En ik geloof dat dat ons ook juist sterker maakt. Maar ergens zit bij mij aan vrijheid ook een stukje zelfdiscipline wel vast. Want daardoor, dat klinkt misschien heel gek wat ik zeg. Maar door toch zelfdiscipline te hebben. Geloof ik ook wel dat ik me een stuk vrijer voel. Want ik denk als je mij los zou laten. En je zou, nou geen structuur. Geen helemaal niks. Ja, daar denk ik niet dat ik goed op zou gaan. Ik ben wel een stukje regelmaat nodig. En een stukje structuur in mijn dag. En weten waar ik aan toe ben. Want dan als ik dan momenteel tot rust kom. Heb ik ook vrijheid voor mijn gevoel. Sporten is voor mij vrijheid. Ja, en een ander die denkt. Oh my god, dat is toch vreselijk als je dat vrijheid noemt. Maar voor mij is dat wel. Discipline is ook een stukje vrijheid. Want ik geloof heel erg. Doe elke dag vijf dingen die je moeilijk vindt. En je maakt je leven uiteindelijk makkelijker. Ja, ik kan wel kiezen voor vijf dingen die ik makkelijk vind. Maar wat mijn leven uiteindelijk zwaarder doet. Dus ja, die vijf moeilijke dingen. Die kies ik gewoon heel bewust. En voor mij zijn ze niet meer moeilijk. Omdat ik ze. Ja, wat jij ook hebt gedaan. Ik heb er een routine van gemaakt. Ja, en dat is eigenlijk wie ik ben. Als persoon. Ja, maar het voelt niet als een moeder. Nee, het is wel niet. Het is een keuze. Ja, en het is een keuze. Op het moment dat iemand anders jou iets oplegt. Ja, dan wordt het anders. Dan is het geen vrijheid. Nee. Op het moment dat je zelf de keuze maakt. Ja. Dan is het inderdaad de vrijheid die je zelf neemt. Ja. En dan heb je ook gewoon vooral het gevoel van. Dit is wat ik nodig heb. Ja. En daar ben ik wel eens tegen aangelopen. En ook. Ik heb zelf natuurlijk ook programma's gevolgd. En personal trainers gehad. En dat je je. Net alsof je je leven in de handen van een ander gaat leggen. En dat een ander voor jou gaat bepalen. Wat je wel of niet moet doen. En ik geloof dus heel erg. Dat iedereen zijn eigen waarheid heeft. Ook met betrekking tot voeding. Kijk, wat voor mij werkt. Dat hoeft echt niet voor jou te werken. Dat is zo verschillend per persoon. Maar je moet er gewoon achter zien te komen. Wat is mijn waarheid over voeding. En over sport. Kijk, zo fanatiek als ik ben. Dat hoeft niet voor iedereen te gelden. Voor één keer in de week is ook goed. Maar wat is jouw waarheid daarin. En dat probeer ik bij mensen te ontrafelen eigenlijk. En ze daarin te stimuleren. Maar niet zo op te leggen van. Dit moet je gaan doen. Want dan leg je weer. Ja, dan leg je eigenlijk weer. Je vrijheid in de handen van een ander. Nou, ik geloof wel dat het zou werken voor die persoon. Alleen is het gewoon een groot verschil. Jij hebt niet mijn lichaam. Ik heb niet jouw lichaam. Maar jij hebt ook niet mijn leven. En ik heb niet jouw leven. Ik heb niet jouw verleden. Jij hebt niet mijn verleden. We zijn allemaal op de som van heel andere elementen. Waardoor, weet je, in de basis zal het allemaal prima zo werken. Ik weet zeker als je iedereen aan de Sonja bakker, aan de Keto, aan de weet ik veel wat allemaal zou doen. Je kan uiteindelijk wel die goede resultaten halen. Alleen omdat iemand al een andere stofwisseling heeft. Of bepaalde intoleranties. Of weet je, als je leven draait. Je bent bijvoorbeeld een moeder die net een kindje heeft voor een half jaar. Dat is heel anders als je kinderen hebt die al naar het voortgezet onderwijs gaan. Dan heb je veel meer vrijheid op een ander niveau. Dan kan je niet zochter zeggen, ik ga om zes uur in de sportschool. Nee, dat kan niet. Dat moet je ook niet willen dan. Nee, precies. En dat is denk ik inderdaad heel mooi wat jij omschrijft. Ja en dat zie ik ook heel veel met bijvoorbeeld, zoals die Sonja bakker boekjes bijvoorbeeld. Dat ik denk van ja, dat is hartstikke leuk. Dan leren mensen dus totaal niet meer te luisteren naar hun eigen lijf. Van wat ben ik nodig. Want ik denk dat het ook nog heel seizoensgebonden is wat je nodig bent. Dus voor mij zal de ene keer brood niet nodig zijn. En de andere keer ben ik misschien wel brood nodig. Ja, dus daar zit ook nog weer verschil in. De ene keer eet ik misschien aardappels. De andere keer wel. En dat is niet een heel jaar door gelijk. Dat kan niet. En wij vrouwen hebben ook nog te maken met de ziektes. Nou. Plus als je ouder wordt dan verandert je. Maar een woonhuishouding, dat is geen one size. Nee, absoluut niet. Dus daar moet je het ook niet zoeken. Ja, je moet het zoeken in jezelf. Alleen staan we soms zo ver van onszelf verwijderd. Ja, dat je daar hulp nodig bij bent. Omdat je het gewoon zelf niet meer weet. En ik snap ook in dieetland gebeurt zoveel. Van veganistisch, dat kan niet vooraan. Het staat allemaal tegenover elkaar. En de een zegt dit is goed. En de ander zegt dat is goed. Dus ik snap ook heel goed dat mensen door de boom in het bos niet meer zien. En ik weet ook nog heel goed dat toen ik mijn spatschool begon. Dat mensen mij vroeg van. Ja, mag ik dan ook boter op mijn brood? En dat ik echt zo stond van. Ja, wat moet ik hier nou beantwoorden? Natuurlijk mag je boter op je brood. Dat moet je helemaal zelf weten. Of je boter op je brood doet. Alleen dat ze überhaupt kwamen met die vraag. Schrok ik al van, zeg maar. Dat moet je zelf kiezen. Daar moet je zelf bewust van zijn. En zo is dat dus niet voor heel veel mensen. Die willen toch dat iemand anders dat zegt. Van jij moet dit of dat. Ik denk dat het niet alleen voor het sporten en het afvallen geldt. En het eten. Ik denk dat dit gewoon iets is wat je door kan trekken naar je hele leven. Ja, absoluut. Ik denk dat het vooral heel erg belangrijk is. Dat je in je eigen innerlijke kracht staat. Dat je goed in je eigen lichaam staat. Dat je gewoon echt kan voelen op alle niveaus. Van wat heb ik nodig. En wat is ook voor mij vrijheid. Ja, precies. Want zodra je voelt dat er druk op komt. Dan is het voor mij niet oké. Zodra ik voel dat er heel veel druk op ligt. Dan moet ik eerst wachten tot die druk eraf valt. En vaak is dat dan onbewust. Dan zit dan een belemmerende overtuiging. Of ik leg mezelf teveel druk op. Het moet in de flow gaan. Je mag wel even voelen bij jezelf. Oké, waar komt deze weerstand nu inderdaad vandaan? Is dit mijn ego die denkt. Nee, nee, nee, nee. Ik wil niet afkikken van de suikers. Of ik wil niet van deze gewoonte afkikken. Of is het echt omdat het echt iets is. Wat volledig tegen jouw eigen kernwaarde ingaat. Inderdaad, inderdaad. It's a never ending story. Nou, absoluut. Ik denk dat we nog wel twee uur kunnen doorpraten. Ja, ik denk dat we misschien nog maar een keer een nieuwe serie hierover moeten gaan doen. Maar ik denk dat het voor nu leuk genoeg geweest is. Ik denk dat we best wel heel veel dingetjes aangeraakt hebben. Ik denk dat voor heel veel mensen ook wel kwartjes zijn gevallen. Yes. Ter afsluiting, heb je misschien nog één tip voor de vrouwen. En misschien ook wel de mannen die luisteren. Of heb je een advies. Nou ja, mijn tip is echt voor mensen die naar een sportschool gaan. Dan doen we die even. Zorg dat je een sportschool kiest waar jij je prettig voelt. En waar jij je thuis voelt. Ik denk dat dat de eerste stap is. Dat je je ergens prettig voelt. Dat het laagdrempelig is. Dat jij daar op je plek bent. Dat je het fijn vindt om daar naartoe te gaan. En ten tweede, begin klein. Dus begin met een kleine stap. Gewoon één keer per week. En als dat een succes is, ga je daar twee keer. Maar leg de lat niet gelijk op drie keer. Dat is helemaal niet nodig. Eén keer per week bewegen is beter dan helemaal niks. Nee, inderdaad. Ook al sta je maar één keer in de week in een sportschool. Prima. Dan ben je altijd nog verder dan diegene die thuis op de bank blijft zitten. Precies. En dat vind ik ook zo grappig. Het is nu december. En dan is het dus hier ook best wel rustig. En dan denk ik echt, begin januari wel weer. En waarom? Doe het gewoon in december, weet je. Je bent het nu zo hard nodig. Ik zei, als ze me nou mijn sport af zouden pakken, zou ik helemaal gek worden. Echt. Met al die drukke maanden. Dus juist op het moment je zelfker. Waarom denk je dat al die mensen gek worden van de Holiday Rush? Nou, inderdaad. Ik ga gewoon één keer in de week. Ja. Maar ja, goed. We laten het los. En bij deze laten we ook deze podcast aflevering los. Rianne, dank je wel. Helemaal goed. Superleuk. En voor de luisteraars, bedankt voor het luisteren en tot de volgende podcast. Oké, doei doei!